Swagemakers-Bogaerts

Media Not found

Al zeker in 1871 bestond in de Telegraafstraat het bedrijf Gebrs. Swagemakers Wollenstoffen- en kolenhandel, opgericht door de broers Ludovicus en Charles Swagemakers. Die laatste verliet het bedrijf en Ludovicus trouwde met Nicolasina Bogaerts, waarna vermoedelijk in 1887 de bedrijfsnaam Swagemakers-Bogaerts ontstond. In 1907 werden de weefactiviteiten afgestoten en specialiseerde het bedrijf zich als spinnerij. In 1910 kreeg het bedrijf een nieuwe vestiging aan de Hoogvensestraat. Dit bedrijfscomplex werd in de loop der tijd aanzienlijk uitgebreid en besloeg vrijwel het hele gebied tussen de Hoogvensestraat en de Clerxstraat. Aan het einde van de jaren twintig werkten er zo’n tweehonderd arbeiders. Omdat er na de Tweede Wereldoorlog een toenemende vraag was naar fijne kamgaren stoffen voor dames- en herenkleding moest Swagemakers-Bogaerts wederom nieuwe bedrijfsruimte zoeken.

In 1950 werd aan de Heikantsebaan (Jac. van Vollenhovenstraat) een moderne spinnerij geopend. Mede door Duitse concurrentie schakelde het bedrijf halverwege de jaren vijftig over van weefgarens op tricotage (breigarens). Desondanks moest de vestiging aan de Jac. van Vollenhovenstraat in 1972 de productie stoppen, met 120 ontslagen als gevolg. De familie Swagemakers-Bogaerts trok zich in dat jaar uit het bedrijf terug. De vestiging in de Hoogvensestraat, die vanaf 1972 Swabo heette, moest in 1977 de deuren sluiten. Hier vielen 130 ontslagen. In 1982 werd het oude fabriekscomplex gesloopt, waarna er een nieuwe woonbuurt werd gerealiseerd. In 1979 schreven enkele ex-medewerkers over de sluiting in het boek SWArtBOek: Macht en onmacht: De ondergang van spinnerij Swabo.

Geheugen van Tilburg

• Verhalen over Swagemakers-Bogaerts
• Verhalen over textielindustrie