Spijkers, Wilhelmus Theodorus Joannes
| Wim Spijkers | ||
| ||
| Volledige namen | Wilhelmus Theodorus Joannes Spijkers | |
| Geboortedatum | 02-09-1930 | |
| Geboorteplaats | Tilburg | |
| Adres | Madeliefstraat 1 | |
| Woonplaats | Tilburg | |
| Overlijdensdatum | 16-10-1944 | |
| Plaats van overlijden | Berkel-Enschot | |
Geef de oorlog een gezicht!
Kun jij ons helpen met het schrijven van het levensverhaal van deze persoon?
Hoewel het meer dan 75 jaar geleden is dat er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog blijft het belangrijk de slachtoffers te herdenken. We willen door hun verhaal te vertellen de slachtoffers eren en de herinnering levend houden
Alle Tilburgse oorlogsslachtoffers zijn opgenomen in de Wiki Midden-Brabant en we streven er naar van ieder een levensbeschrijving en foto op te nemen.
Helaas hebben we van sommigen maar beperkte of soms helemaal geen informatie. We hebben jouw hulp nodig deze levensverhalen vast te leggen door ontbrekende informatie aan te vullen met verhalen of foto’s. We ontvangen je reactie graag via info@regionaalarchieftilburg.nl o.v.v. Wiki Oorlogsslachtoffers.
Spijkers, Wilhelmus (Wim) Theodorus Joannes (geb. 02-09-1930 in Tilburg, gest. 16-10-1944 in Berkel-Enschot), zoon van Joannes (Jan) Maria Spijkers (1906 – 1944) en Paulina Wilhelmina Josephina Petronella van Berkel (1910 – 1990). Wim overleed aan de gevolgen van verwondingen door een luchtaanval.
Achtergrond
Wilhelmus (Wim) Theodorus Joannes Spijkers wordt geboren op 02-09-1930 als zoon van Joannnes (Jan) Maria Spijkers en Paulina (Pauline) Wilhelmina Josephina Petronelle van Berkel. Hij is de oudste van het gezin. Hij doorloopt de lagere school bij de fraters van de Besterd en gaat daarna naar de Aloysius-ulo aan het Molenbochtplein. Daarnaast zingt hij in een kerkkoor.
Luchtaanval
Tijdens de oorlog gaat Wim vaak met zijn vader op pad op zoek naar voedsel bij boeren in de omgeving van Tilburg. Zijn vader heeft maar één arm en daarom helpt Wim mee met de fietskar waarmee aardappelen, spek en groenten gehaald worden. Zo gaan ze op 16 oktober 1944 ook op pad, richting Moergestel. Daar lukt het vader en zoon om een varken te kopen. De terugweg gaat over Koningshoeven, omdat daar de kans op controles minder is dan wanneer ze via de Bosscheweg gaan. Wanneer ze bij het Trappistenklooster zijn, worden ze onder vuur genomen door een jachtvliegtuig. Vlakbij het kruisbeeld in de bocht van de weg worden ze getroffen. Wim heeft zware verwondingen aan zijn hals en overlijdt waarschijnlijk snel daarna, net als zijn vader.
In een brief uit augustus 1945 vertelt frater Cyprianus van het Trappistenklooster aan Wims moeder over die dag. Hij schrijft: “Even later kwam Mulders uit de Heuvelstraat (Biest) die na evacuatie bij ons een onderkomen had gevonden, binnen. De Broeder vroeg hem: “zijn er gewonden of doden langs de weg?” “Ja, antwoordde Mulders, twee bij het Kruis”. Ik heb me toen onmiddellijk in een draf naar de aangeduide plaats gespoed; toen ik op enige afstand was, heb ik hun luid-op de absolutie gegeven. De Vader lag rechts van de weg, het wagentje met een touw om zijn middel gebonden en had slechts een weinig bloed aan het voorhoofd; ik meende nog levenstekenen te bespeuren, heb hem enige schietgebedjes in het oor geroepen, gezegd een akte van berouw te verwekken en hem toen de absolutie en pauselijke zegen gegeven; vervolgens ben ik naar uw zoontje gegaan, die lag enige meters achter z’n Vader aan de andere kant van de weg; hij was zeker in het lichaam gewond, want hij lag in een grote plas bloed; de granaat was vlak bij ingeslagen. Ook hem heb ik schietgebedjes voorgezegd, absolutie en pauselijke zegen gegeven. Hij was voor zover ik er over kon oordelen, reeds overleden. Daarom ben ik weer naar z’n Vader gegaan, heb hem nogmaals enige schietgebeden voorgezegd, en tot berouw opgewekt. Hebben zij het gehoord en in hun hart meegebeden? (…) Inmiddels was er een jongen van het Rode Kruis bijgekomen, en 2 duitse soldaten, die ons verband gaven, maar er was niets meer aan te verbinden. Samen hebben we toen de slachtoffers aan de kant van de weg gelegd, want er moest een duitse wagen passeren. Daarop zijn nog andere jongens van het Rode Kruis gearriveerd met een auto, waar zij Vader en Zoon in hebben gelegd. Mijn taak was toen in zoverre volbracht en ik ben weer langs de gracht zo spoedig mogelijk van die gevaarlijke plaats naar huis gespoed, biddend voor de zielerust van de twee gesneuvelden.”
Volgens Rob Maayen wordt het gezin ’s avonds door pastoor Mannaerts in kennis gesteld van het noodlottige ongeluk. Zoon Theo, 13 jaar oud, verricht de identificatie in het ziekenhuis. De uitvaart van vader en zoon Spijkers is op 20 oktober om 9.30 u. Wim wordt met zijn vader Jan begraven op het kerkhof van Loven.
Gebeurtenis
Hij kwam samen met zijn vader Joannes Maria Spijkers om bij vliegtuigbeschietingen in Berkel-Enschot.
Bronnen en Literatuur
- Regionaal Archief Tilburg, Archief 565, Collectie documentatie Tilburg 1940-1945, invnr. 209
- Ad de Beer en Gerrit Kobes, Het leven gebroken. De geschiedenissen van de Tilburgers die als gevolg van de strijd tegen Duitsland en de bezetting van Nederland om het leven kwamen, Tilburgse Bronnenreeks 4 (Tilburg 2002), p. 120
- Rob Maayen, Loven in de schaduw van oorlog en geweld (Tilburg 1997), p. 53 – 55