Oorlogsmonument Raamsdonk
Kerklaan 4 hervormde begraafplaats bij Lambertuskerk, 1945
Een hardstenen rechtopstaand drieluik met op het middendeel de tekst “Aan hen die stierven door het oorlogsgeweld”. Op het linker- en rechterdeel staan elk vijf namen met geboorte- en sterfdata van de slachtoffers. Voor de driedelige steen liggen tien graven die afgedekt zijn met aaneengesloten donkere flagstones. Bij ieder graf is een naamplaat aangebracht. Een losse sculptuur in de vorm van een boek staat voor de grafsteen. Op het boek zijn een roos en een tekst gegraveerd. De tekst luidt: “Wij hadden u zo innig lief en mochten u niet behouden”. Tijdens gevechten in de laatste periode van de Tweede Wereldoorlog sneuvelden eind oktober 1944 niet alleen militairen, maar vielen ook burgerslachtoffers. De hier begraven overledenen waren inwoners van Raamsdonk en Raamsdonksveer. Ook op andere begraafplaatsen in de gemeente zijn slachtoffers begraven. Zo is op de St.-Bavokerk aan het Kerkplein aan de zuidelijke muur rechts van de ingang in 1994, ter herdenking van vijftig jaar bevrijding, een natuurstenen plaat aangebracht met daarop zestien namen van Raamsdonkse slachtoffers. Hier vindt op 4 mei de jaarlijkse Dodenherdenking plaats.
Informatiebron:
• Bas Zijlmans, Lokale oorlogsfragmenten II, 1940-1945. De bevrijding van Raamsdonk en Raamsdonksveer (Geertruidenberg, 1997) p. 71, 90 en 142.
Kerklaan 4 pad naar de zuidelijke ingang van de Lambertuskerk, 1945
Herdenkingsmonument bestaande uit een gemetselde fundering met daarop een hardstenen blok met de tekst: “LT. McCOLL GAF HIER ZIJN LEVEN VOOR ONZE VRIJHEID”. Tegen de fundering zijn plaquettes aangebracht met links de namen van de Engelse (L-CPL G. Reboles, Trooper M.G. Oatley, Trooper T.H. Williams) en rechts die van Schotse medestrijders (Sergeant A. Foy, Private R. Duncan, Private A. Low).
De genoemde geallieerde militairen sneuvelden tijdens de tankslag die op 31 oktober 1944 plaatsvond bij de Lambertuskerk. De oprukkende geallieerden stuitten in Raamsdonk en bij de Lambertuskerk op Duitse verdediging. Er vonden zware gevechten plaats, waarbij behalve Engelse en Schotse militairen ook Duitsers en inwoners van Raamsdonk om het leven kwamen. De Duitsers trokken zich terug over de Bergse Maas, waarna de brug bij Keizersveer werd opgeblazen. Raamsdonk en Raamsdonksveer waren bevrijd, maar lagen nog steeds onder vuurbereik van de Duitse artillerie.
Informatiebron:
• Bas Zijlmans, Lokale oorlogsfragmenten II, 1940-1945. De bevrijding van Raamsdonk en Raamsdonksveer (Geertruidenberg, 1997) p. 48, 68, 90, 93 en 139-143.