Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Marialegende van de lindeboom: verschil tussen versies

 
Regel 7: Regel 7:
 
Met een beetje fantasie was in de vorige eeuw de beeltenis van Maria in de stam van de lindeboom te zien.
 
Met een beetje fantasie was in de vorige eeuw de beeltenis van Maria in de stam van de lindeboom te zien.
  
[[Categorie:Tilburgs_Lexicon]]
+
[[Categorie:Religie_Tilburg]]

Huidige versie van 13 aug 2021 om 09:21

Er is een legende verbonden aan de eeuwenoude lindeboom. Lambert de Wijs schreef voor de Nieuwe Tilburgsche Courant in 1925 het verhaal Een Maria-legende van den Tilburgschen lindeboom. Deze speelt in het midden van de zestiende eeuw, toen de beruchte legeraanvoerder Maarten van Rossum zijn strooptochten door Brabant ondernam.

Op de Heuvel woonde een zekere Antoni, die zich bij de plunderende troepen aansloot. Hij zou vermoedelijk gesneuveld zijn. Zijn moeder bleef echter in zijn terugkomst geloven en plaatste een Mariabeeldje tegen de stam van de linde. Na jaren was het beeldje door de tand des tijds aangetast en werd het verwijderd.

De weduwe en haar andere zoon Herman leden inmiddels aan verstandsverbijstering. Op een juninacht werden beiden wakker en verlieten zij om onverklaarbare reden het huis om onder de linde te gaan bidden. Op dat moment verscheen tussen de knoestige takken Maria met het Kindje Jezus: ‘'t Beeld scheen te lachen en vreugde omstraalde 't kind op haar arm.’ Plotseling zagen zij ook een geknielde man. Het was de verloren gewaande, maar berouwvolle Antoni.

Met een beetje fantasie was in de vorige eeuw de beeltenis van Maria in de stam van de lindeboom te zien.