Jurgens Textiel

Deze fabriek is onderzocht door Klundert, Gemma van de, ingevoerd door wiki Direks, Nelly

Spinnerij H. Jurgens Textiel N.V.
Fabrieksgebouw Van Jurgens Textiel aan de Tuinstraat 47a
Type bedrijf	Spinnerij
Vestigingsadres	Tuinstraat 47a-49
Datum oprichting	aankoop pand 20-11-1942 van Gebrs. Gersons spinnerij vanaf 1946 in bedrijf
Datum opheffing	Op 8 januari 1976 is het bedrijf verhuisd naar Berkel-Enschot aan de Gen. Eisenhouwerweg 6, Enschot. In 1995 wordt het bedrijf in Berkel-Enschot gesloten.
Eigenaars / oprichters	dhr. Harrie Jurgens
Opvolging	ca 1970 zonen Hein en Ruud
Familieverbanden	van vader op zoon
Herkomst eigenaars / oprichters	verre oorsprong Duitsland; de oprichter is geboren in Oss
Herkomst vreemd kapitaal	eigen kapitaal
Innovatieve aspecten	* herverwerking van lompen tot garens voor dames- en herenstoffen * opvallende dessinontwerpen voor bijv. Ploegstoffen
Reikwijdte van het bedrijf	internationaal

Algemene omschrijving

In 1946 begon Harrie Jurgens in de Tuinstraat een textielfabriek en daarmee was hij destijds de jongste Tilburgse onderneming in deze branche. In het bedrijfscomplex specialiseerde hij zich in de zogenoemde gerecupereerde wol, ofwel de herverwerking van lompen tot garens voor dames- en herenstoffen. Het pand was oorspronkelijk van garage de Groot [[1]] en later in gebruik door G. Bogaers & Zoon

In 1958 kocht Jurgens de spinnerij van L.E. van den Bergh, waardoor er een bedrijfslocatie aan de Sint Josephstraat bij kwam. In 1960 begon Jurgens met de bouw van een fabriek op het terrein van een oude steenfabriek in Berkel-Enschot, waarheen het bedrijf in fases verhuisde. Allereerst werd in 1963 de produktie van grondstoffen overgebracht en 10 jaar later de magazijnen.
Door de grote buitenlandse (Italiaanse) concurrentie legde Jurgens zich in de jaren zestig toe op de verwerking van nieuwe wol, voornamelijk afkomstig uit Nieuw-Zeeland. Belangrijke afnemers werden de meubel- en tapijtindustrie, waaronder Ploegstoffen en Bata. In 1965 werkten er circa honderdvijftig mensen. In 1976 werden de gebouwen in de Tuinstraat verkocht, waarna het doek valt voor de wolspinnerij. De productie ging in Berkel-Enschot door tot 1995. Er vielen toen nog 43 ontslagen.

Media Not found De fabriek van Spinnerij Jurgens Textiel N.V. aan de Gen. Eisenhowerweg: deze fabriek is thans afgebroken en het gehele terrein is volgebouwd met woonhuizen.

Rechtsvorm

N.V.

Gezinskaart

• Jurgens, Arnoldus Josephus
• Jurgens, Hendricus Ludovicus Josephus Maria (Hein)

Opmerkingen

In 1976 werd het bedrijf opgekocht door Gemeente Tilburg voor Woningbouw aan het Spinnerspark.

Door de heer A.H.K. Jurgens (zoon van Hein) is de volgende informatie verstrekt:

• Grootvader Arnold zat in de vleesindustrie in Oss en werd daar ook geboren in 1858 maar is vooral bekend door een familieconnectie met Jurgens van den Berg, de bekende boterfabrikant. Hij trouwde met een telg uit de familie Donders, een bekende Tilburgse naam, en stierf in 1915.
• Grootmoeder zei tegen vader Hein "Ga wol leren" en hij toog naar Bradford. De Engelsen hadden de hele wolindustrie gecentraliseerd in Londen vanuit Nieuw-Zeeland, Australië en de Verenigde Staten. Waar nu de Towerbridge staat waren vroeger wolpakhuizen. Hij woonde daar 10 jaar en werkte o.a. bij Bateman uit Yorkshire.
  • In 1930 kwam hij terug naar Nederland en ging in de Tuinstraat wonen. Hij ging in de wolhandel werken. Hele straten waren bezig met wol en bekend zijn de blauwe toeters, het papier waarin de wol, die van nature een beetje gelig is, werd bewaard zodat die extra bleek leek.
  • In 1958 kocht hij productiemateriaal van L.E. van den Bergh in de St. Josephstraat. Die had een zgn Volltuch-fabriek. Hij maakte een gentleman's agreement met L.E. dat hij aan hen de producten kon leveren. Dat ging echter verkeerd, want L.E. kon veel goedkoper in Prato (Italië) terecht. Bovendien beschikte men daar over langere machines, genoot men van beter daglicht en zocht men kleur bij kleur zodat niet telkens opnieuw geverfd moest worden. De kwaliteit van de garens was daardoor beter dan die in Nederland. Daarmee stopte de productie van goede dames- en herenstoffen, zoals tweed. Gevolg was dat de productie bij Jurgens zich meer en meer ging richten op tapijtgarens (bijv. voor berbers), meubelstoffen en gordijnstoffen.

• Hijzelf was ook in het bedrijf Jurgens werkzaam. Hij nam de spinnerij/weverij voor zijn rekening. Ook zijn broer, R. J. Jurgens (ca. 1941) werkte mee, hij was verantwoordelijk voor de appretuur en kreeg erg te maken met de toenemende eisen op milieugebied.
• Dé specialiteit van Jurgens waren de industriegarens. Men hield er als een van de laatste fabrikanten in Tilburg e.o. mee op. De heer Jurgens vindt niet dat er echte opvallende innovaties waren; men onderscheidde zich meer door opvallende dessinontwerpers, bijvoorbeeld voor de grote klant Ploegstoffen. Maar ook hield men zich bezig met 'geitenwollen sokken': oude lappen werden versneden en draden met verschillende kleuren werden samengevoegd, zodat een grijze eenheidsdraad werd vervaardigd. Bijvoorbeeld voor Bata.

Archivalia

veel aktes zijn nog niet openbaar. Voor onderligende stukken is het archief 484 te raadplegen invnr.313

Het Geheugen van Tilburg

• Verhalen over Textielindustrie op geheugenvantilburg.nl