Hoefnagel, Albert
| Albert Hoefnagel | ||
 | ||
| Een van de kleine jongens vooraan is mogelijk Albert Hoefnagel. | ||
| Volledige namen | Albert Hoefnagel | |
| Geboortedatum | 26-07-1905 | |
| Geboorteplaats | 's Gravenmoer | |
| Adres | Jan Grewenstraat 3 | |
| Woonplaats | Tilburg | |
| Burgerlijke staat | Gehuwd | |
| Naam echtgeno(o)t(e) | Adriana Rosenbrand | |
| Beroep | Schoenmaker | |
| Overlijdensdatum | 27-10-1944 | |
| Plaats van overlijden | Tilburg | |
| Bijzonderheden | Getroffen voor een granaatscherf tijdens de bevrijding van Tilburg | |
Geef de oorlog een gezicht!
Kun jij ons helpen met het schrijven van het levensverhaal van deze persoon?
Hoewel het meer dan 75 jaar geleden is dat er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog blijft het belangrijk de slachtoffers te herdenken. We willen door hun verhaal te vertellen de slachtoffers eren en de herinnering levend houden Alle Tilburgse oorlogsslachtoffers zijn opgenomen in de Wiki Midden-Brabant en we streven er naar van ieder een levensbeschrijving en foto op te nemen.
Helaas hebben we van sommigen maar beperkte of soms helemaal geen informatie. We hebben jouw hulp nodig deze levensverhalen vast te leggen door ontbrekende informatie aan te vullen met verhalen of foto’s. We ontvangen je reactie graag via info@regionaalarchieftilburg.nl o.v.v. Wiki Oorlogsslachtoffers.
Gebeurtenis
Mededeling mevr. Boot-Hoefnagel
Ik was 14 jaar oud toen mijn vader stierf. Wij woonden destijds in de Jan Grewenstraat. Er werd geschoten vanaf de overkant van het kanaal, terwijl er geen Duitser meer in Tilburg aanwezig was. Mijn vader, Jan van de We(e)reld en Jan van Oirschot besloten om met een witte vlag richting kanaal te gaan en te proberen de geallieerden op deze wijze duidelijk te maken dat de Duitsers al vertrokken waren. In de omgeving van het Rosmolenplein werd vader getroffen door granaatscherven.
E-mail Hans Kist
Albert Hoefnagel is mijn opa (vader van mijn moeder). De oudere zus van mijn moeder vertelde mij het volgende: De Engelsen schoten vanaf het kanaal en de granaten kwamen in de omgeving of zelfs in de Jan Grewenstraat terecht. Toen is mijn opa samen met een overbuurman op het idee gekomen om naar het kanaal te lopen en daar met een witte vlag te gaan zwaaien in de hoop dat de beschietingen dan zouden stoppen. Ze zijn op pad gegaan maar verder dan het Rosmalenplein kwamen ze niet omdat de beschietingen te heftig waren. Op het Rosmolenplein zijn ze een schuilkelder ingedoken, maar mijn opa wilde weer terug naar huis omdat daar zijn gezin, vrouw en vier kinderen, waren. Toen hij de schuilkelder weer uitging werd hij getroffen door een granaatscherf. Hij is toen een poortje in gestrompeld en heeft daar van de bewoners nog wat water gekregen en is kort daarna ter plekke overleden.