Henri Geurtjens
Media Not found
Pater Henri Geurtjens MSC (Henri Geurtjens) (Deurne 1875 – Tilburg 1957) kwam op 15-jarige leeftijd naar Tilburg om bij de Rooi harten opgeleid te worden tot missionaris. Enkele jaren later vertrok hij naar Chesal-Benoît in Frankrijk, het moederland van de paters MSC, waar hij tot 1895 bleef, om vervolgens te Antwerpen zijn hogere studie te vervolgen. In 1900 werd Geurtjens tot priester gewijd en in de jaren daarna was hij leraar aan de opleidingsschool in Tilburg. In 1903 werd hij als missionaris uitgezonden naar de Kei-eilanden en later werkte hij op Tanimbar en op Zuidwest-Irian Jaya (Nieuw-Guinea). Hij bleef daar tot 1920 en werd een groot kenner van de Keiese taal. Geurtjens publiceerde de boeken Woordenlijst der Keieesche taal, Spraakkunst der Keieesche taal (1921), Keieesche legenden (1924) en Marindeneesch-Nederlandsch Woordenboek (1932). Van 1920 tot 1932 werkte hij onder de Papoea's van Irian Jaya. Hij ontdekte daar verschillende onbekende stammen en gebieden en schreef daarover enkele boeken, zoals Uit een vreemde wereld (1921), Onder de Kaja-Kaja's van Zuid Nieuw-Guinea (1933), Op zoek naar oermenschen (1934), Zijn plaats onder de zon (1941) en Oost is Oost en West is West (1946). In 1932 keerde hij terug naar Nederland. In Tilburg werd hij in 1936 conservator van het juist opgerichte Nederlandsch Volkenkundig Missiemuseum (Volkenkundig Museum). Vanaf 1934 werkte hij ook voor het woonwagenkamp dat aan de weg lag die later naar Geurtjens is vernoemd.