Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Sint Dionysius (kerk): verschil tussen versies

(16 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
 +
__FORCETOC__
 
{{Infobox gebouw
 
{{Infobox gebouw
 
| naam          =  
 
| naam          =  
| afbeelding    = <beeldonline>61ace0ee-5e97-4810-a9cd-490551a7811b</beeldonline>
+
| afbeelding    = <beeldonline>b2168d55-f16b-42f5-a192-c42dea9cbfe1</beeldonline>
 
| onderschrift  =  
 
| onderschrift  =  
 
| locatie      =  
 
| locatie      =  
Regel 18: Regel 19:
 
| eigenaar      =  
 
| eigenaar      =  
 
| mapname      =  
 
| mapname      =  
| lat_deg      =  
+
| lat_deg      = 51
| lat_min      =  
+
| lat_min      = 33
| lat_dir      =  
+
| lat_dir      = N
| lon_deg      =  
+
| lon_deg      = 5
| lon_min      =  
+
| lon_min      = 5
| lon_dir      =  
+
| lon_dir      = E
 
}}
 
}}
  
 
De Sint Dionysiuskerk, zoals het gebedshuis aan de Oude Markt officieel heet, is de oudste Tilburgse kerk. In 1232 werd het patronaatsrecht voor de kerk van (West-)Tilburg door hertog Jan I van Brabant geschonken aan de Abdij van Tongerlo ([[norbertijnen]]). Vanaf toen werd de pastoorsbenoeming door deze ‘witheren’ verricht en stond er vermoedelijk al een (bescheiden) kerkgebouw op of nabij de locatie van de huidige kerk.  
 
De Sint Dionysiuskerk, zoals het gebedshuis aan de Oude Markt officieel heet, is de oudste Tilburgse kerk. In 1232 werd het patronaatsrecht voor de kerk van (West-)Tilburg door hertog Jan I van Brabant geschonken aan de Abdij van Tongerlo ([[norbertijnen]]). Vanaf toen werd de pastoorsbenoeming door deze ‘witheren’ verricht en stond er vermoedelijk al een (bescheiden) kerkgebouw op of nabij de locatie van de huidige kerk.  
  
Zeker is dat daar tussen 1430 en 1483 een nieuwe kerk werd gebouwd. Deze werd toegewijd aan de sterk met de norbertijnen verbonden Sint Dionysius. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd dit bouwwerk in 1559 door brand verwoest. De ingrijpende renovatie had in 1617 een laatgotische Kempische dorpskerk als resultaat. In 1633 werd de kerk aan de katholieke eredienst onttrokken en door de protestanten in gebruik genomen. De meeste interieurstukken werden in die tijd verwijderd. Vanaf 1681 tot 1811 fungeerde het gebouw ook als raadhuis.  
+
<foto><beeldonline>f650b484-f544-509b-d12b-ebb9ffad15d7</beeldonline></foto>Zeker is dat daar tussen 1430 en 1483 een nieuwe kerk werd gebouwd. Deze werd toegewijd aan de sterk met de norbertijnen verbonden Sint Dionysius. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd dit bouwwerk in 1559 door brand verwoest. De ingrijpende renovatie had in 1617 een laatgotische Kempische dorpskerk als resultaat. In 1633 werd de kerk aan de katholieke eredienst onttrokken en door de protestanten in gebruik genomen. De meeste interieurstukken werden in die tijd verwijderd. Vanaf 1681 tot 1811 fungeerde het gebouw ook als raadhuis.  
  
 
In 1823 werd de kerk door de protestanten teruggegeven aan de katholieken. Onder de laatste norbertijn, [[Duchamps, Evermodus (Brussel 1748 – Tilburg 1832)|Evermodus Duchamps]], werd het gebedshuis tussen 1826 en 1829 verbouwd, onder toezicht van het ministerie van Waterstaat. Er ontstond een neoclassicistische waterstaatskerk, waarbij de toren als enig onderdeel van de oude kerk bewaard bleef. Tussen 1892 en 1895 werden de façade en de ommanteling van de toren verbouwd in neogotische stijl, naar een ontwerp van [[Hoof, Cornelius (Cees) Franciscus van (Tilburg 1861 – Tilburg 1952)|Cees van Hoof]]. Het interieur werd in de loop der tijd ingericht met objecten en versieringen, die voornamelijk werden geschonken door gefortuneerde parochianen.  
 
In 1823 werd de kerk door de protestanten teruggegeven aan de katholieken. Onder de laatste norbertijn, [[Duchamps, Evermodus (Brussel 1748 – Tilburg 1832)|Evermodus Duchamps]], werd het gebedshuis tussen 1826 en 1829 verbouwd, onder toezicht van het ministerie van Waterstaat. Er ontstond een neoclassicistische waterstaatskerk, waarbij de toren als enig onderdeel van de oude kerk bewaard bleef. Tussen 1892 en 1895 werden de façade en de ommanteling van de toren verbouwd in neogotische stijl, naar een ontwerp van [[Hoof, Cornelius (Cees) Franciscus van (Tilburg 1861 – Tilburg 1952)|Cees van Hoof]]. Het interieur werd in de loop der tijd ingericht met objecten en versieringen, die voornamelijk werden geschonken door gefortuneerde parochianen.  
Regel 41: Regel 42:
  
 
==Externe link==
 
==Externe link==
Heikese kerk op [http://www.tilburgopdekaart.nl/kerken-en-kloosters/heikese-kerk/ TilburgopdeKaart.nl]
+
* Heikese kerk op [http://www.tilburgopdekaart.nl/kerken-en-kloosters/heikese-kerk/ TilburgopdeKaart.nl]
 +
* Verhalen over de Heikese kerk op [http://geheugenvantilburg.nl/verhalen?tag=Heikese%20kerk Geheugenvantilburg.nl]
  
{{coor dms|29|58|41|N|31|07|53|E|type:landmark_region:EG_scale:5000}}
+
==Coördinaten==
 +
{{coor title dms|51|33|16.95|N|5|5|5.21|E|scale:1563_region:NL}}
  
[[Categorie:Kerkgebouw_in_Tilburg]]
+
[[Categorie:Religieuze_gebouwen_Tilburg]]
 
[[Categorie:Tilburgs_Lexicon]]
 
[[Categorie:Tilburgs_Lexicon]]

Versie van 23 dec 2020 om 15:29


Sint Dionysius (kerk)

De Sint Dionysiuskerk, zoals het gebedshuis aan de Oude Markt officieel heet, is de oudste Tilburgse kerk. In 1232 werd het patronaatsrecht voor de kerk van (West-)Tilburg door hertog Jan I van Brabant geschonken aan de Abdij van Tongerlo (norbertijnen). Vanaf toen werd de pastoorsbenoeming door deze ‘witheren’ verricht en stond er vermoedelijk al een (bescheiden) kerkgebouw op of nabij de locatie van de huidige kerk.

Zeker is dat daar tussen 1430 en 1483 een nieuwe kerk werd gebouwd. Deze werd toegewijd aan de sterk met de norbertijnen verbonden Sint Dionysius. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd dit bouwwerk in 1559 door brand verwoest. De ingrijpende renovatie had in 1617 een laatgotische Kempische dorpskerk als resultaat. In 1633 werd de kerk aan de katholieke eredienst onttrokken en door de protestanten in gebruik genomen. De meeste interieurstukken werden in die tijd verwijderd. Vanaf 1681 tot 1811 fungeerde het gebouw ook als raadhuis.

In 1823 werd de kerk door de protestanten teruggegeven aan de katholieken. Onder de laatste norbertijn, Evermodus Duchamps, werd het gebedshuis tussen 1826 en 1829 verbouwd, onder toezicht van het ministerie van Waterstaat. Er ontstond een neoclassicistische waterstaatskerk, waarbij de toren als enig onderdeel van de oude kerk bewaard bleef. Tussen 1892 en 1895 werden de façade en de ommanteling van de toren verbouwd in neogotische stijl, naar een ontwerp van Cees van Hoof. Het interieur werd in de loop der tijd ingericht met objecten en versieringen, die voornamelijk werden geschonken door gefortuneerde parochianen.

Pronkstukken zijn onder meer het orgel (uit 1776), het hoogaltaar (1699-1700), het doopvont (1874), de kruiswegstaties (1890-1898) en de vele heiligenbeelden en glas-in-loodramen. In de toren hangt nog een klok uit 1654. Het interieur van dit rijksmonument werd in 1996 gerestaureerd.

Tilburg op de Kaart

Bezig met het laden van de kaart...

Externe link

Coördinaten