Fusillade Drunense Duinen

Betrokken personen

• Berkelmans Wilhelmus Adrianus J.
• Busnac Barend
• Meintser Albertus Louis
• Spaendonck Robert Franciscus A.I. van
• Verbunt Henricus Adrianus A.P.

Op 26 mei 1944 werden in de Loonse en Drunense Duinen 14 mannen gefusilleerd. Vijf van hen waren betrokken bij de mislukte aanslag op Piet Gerrits, een van de meest gehate politiemannen die Tilburg ooit gekend heeft. Het ging om de volgende vijf verzetslieden: Wim Berkelmans, ambtenaar van het Tilburgse Bevolkingsregister, Rob van Spaendonck, textielfabrikant, Harry Verbunt, ambtenaar, en Barend Busnac en Albert Meintser. De laatste twee waren afkomstig uit Amsterdam maar tijdelijk ingeschreven in Tilburg. Ook Jan de Jong uit Doorn, onderhopman bij de Nederlandse Arbeidsdienst, werd die dag op dezelfde locatie terechtgesteld. Hij had Harry Verbunt onderdak verleend.

Het was begin januari 1944 dat Van Spaendonck, Berkelmans en Verbunt samen met politieagent Toon van Beek een aanslag beraamden op Piet Gerrits. De NSB-er Gerrits was een verlengstuk van de Sicherheitsdienst bij het Tilburgse politiecorps,. Afgesproken werd dat de aanslag gepleegd zou worden door Van Beek en door de twee Amsterdammers en wel op 19 januari. Op de bewuste dag bleek Piet Gerrits echter niet in de stad te zijn, waarna een nieuwe datum geprikt werd: 24 januari. Omdat men - kennelijk bij nader inzien - niet veel vertrouwen had in de capaciteiten van Busnac en Meintser, werd Joop Kerstens uit Nijmegen gevraagd aan de aanslag deel te nemen. Eerst leek die niet op tijd te komen, zodat men de Amsterdammers toch in moest schakelen, maar uiteindelijk meldde Kerstens zich wel op het afgesproken tijdstip. Afgesproken werd nu dat hij en Van Beek de aanslag zouden plegen en dat Meintser en Busnac achter Gerrits zouden fietsen om zich na de aanslag meester te maken van diens aktetas met officiële papieren. Kerstens en Van Beek zouden Gerrits opwachten en neerschieten op de hoek van de Nieuwlandstraat en Noordstraat, een punt dat hij doorgaans op weg naar huis passeerde.

Op die bewuste avond zagen de verzetslieden Gerrits om kwart voor elf uit het aan de Bisschop Zwijsenstraat gelegen hoofdbureau van politie komen. Van Beek en Kerstens begaven zich naar de afgesproken plaats, maar wachtten tevergeefs. Waarom? Gerrits was weliswaar de Nieuwlandstraat ingereden, maar had gezien dat er achter hem twee mannen reden - Meintser en Busnac - die zonder licht reden. Toen hij ze aanhield, was Busnac op de vlucht geslagen. En zo keerde Gerrits samen met Meintser terug naar het politiebureau, niet wetend dat hij zelf de dans ontsprongen was. Toen Busnac zich na twee dagen op het hoofdbureau meldde om te vragen naar zijn vriend Meintser, ging het balletje rollen. Gerrits kwam er achter dat Busnac zijn collega Van Beek kende en dat die ondergedoken was. Hij informeerde de Sicherheitsdienst die Meintser en Busnac overnam. Niet lang daarna volgde de aanhouding van Verbunt die in Doorn zat ondergedoken bij De Jong, De Jong zelf, en van Berkelmans in Arnhem. Van Spaendock, die de drijvende kracht zou zijn geweest achter de aanslag, werd als laatste ingerekend in Tilburg.

De zes verzetsmannen en nog acht andere personen werden op 24 mei 1944 tijdens een zitting in het kamp Haaren ter dood veroordeeld en op 26 mei 1944 in de Loonse en Drunense Duinen geëxecuteerd. Diverse pogingen ten spijt is nooit achterhaald waar zij begraven liggen. Op 26 mei 2005 werd voor de veertien mannen een monument opgericht nabij het Udenhoutse café-restaurant Bosch en Duin.