Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Dorpspomp Kreitenmolenstraat: verschil tussen versies

Regel 10: Regel 10:
  
  
Ter gelegenheid van het huwelijk van prinses Juliana en prins Bernhard op 7 januari 1937 werd op die dag in de [[Kreitenmolenstraat]]] op een gecreëerd pleintje, vlak aan de straat bij de panden Kreitenmolenstraat 23 en 27 een beukenboom geplant, de Prins-Bernhardboom. Die is nu na bijna 80 jaar uitgegroeid tot een flinke boom. Het gemeentebestuur besloot later om op dat pleintje ter herinnering aan vroegere tijden als symbool een nieuwe dorpspomp te laten bouwen. Dat gebeurde exact op dezelfde plaats waar een oude pomp gestaan had. De put lag er nog. Het ontwerp van de pomp is van [[Leo Bäumler]], een Duitse beeldhouwer die in de vijftiger jaren bezig was met het beeldhouwen van de wangen van de kerkbanken van de [[Sint Lambertuskerk]]. Leo Bäumler bewerkte ook het bovenstuk van de pomp bestaande uit een blok hardsteen. Hij kapte op de vier hoeken hoofden met vier verschillende voorstellingen: een met een blinddoek voor, een die blaast, een die lacht en een met spleetogen. Sommigen zeggen dat de vier afbeeldingen verwijzen naar de vier windrichtingen, anderen naar de vier seizoenen of naar de vier delen van de dag. Het hoofd met de blinddoek staat naar het noorden, verwijst wellicht naar de koude winter en de nacht. Het lachende gezicht staat op het oosten, de lente en de morgen. Het gezicht met de spleetogen staat op het zuiden gericht, de zomer en de middag. Het hoofd dat blaast staat naar het westen gericht, de herfst en de avond. Weer anderen zeggen dat de hoofdjes vier weerelementen weergeven: de mist (blinddoek), de wind (blazen), de zon (lachen) en de regen.(Zie ook Sprokkels 12, blz.13 t/m 16.)
+
Ter gelegenheid van het huwelijk van prinses Juliana en prins Bernhard op 7 januari 1937 werd op die dag in de [[Kreitenmolenstraat]]] op een gecreëerd pleintje, vlak aan de straat bij de panden Kreitenmolenstraat 23 en 27 een beukenboom geplant, de Prins-Bernhardboom. Deze dag werd door Udenhout groots gevierd met een waar volksfeest. 's-Morgens was er een H. Mis. De kerk was tot de laatste plaats toe bezet. 's-Middags een grote kinderoptocht vanaf de Zuivelfabriek naar het centrum met versierde fietsen, autopeds en groepen. Blikvanger waren de 7 kinderen van J. Brekelmans-de Rooy in een gouden koets met het prinselijk paar. Bij de dorpspomp nabij de Keurslager aan de toenmalige Stationsstraat, werd de boom (een rode beuk) geplant na een toespraak van burgemeester De Klerk. Door hem werd een oorkonde voorgelezen die onder de boom werd ingegraven.
 +
De boom is nu na bijna 80 jaar uitgegroeid tot een flinke boom.  
 +
 
 +
Het gemeentebestuur besloot later om op dat pleintje ter herinnering aan vroegere tijden als symbool een nieuwe dorpspomp te laten bouwen. Dat gebeurde exact op dezelfde plaats waar een oude pomp gestaan had. De put lag er nog. Het ontwerp van de pomp is van [[Leo Bäumler]], een Duitse beeldhouwer die in de vijftiger jaren bezig was met het beeldhouwen van de wangen van de kerkbanken van de [[Sint Lambertuskerk]]. Harrie van Dongen uit Udenhout was de aannemer en het metselwerk werd gedaan door zijn metselaar Ties Elands. Op de fundering werden eerst drie lagen kinderkopjes gemetseld. De specie hiervoor moest eerst een dag drogen voor de volgende laag kon worden aangebracht. Daarboven kwam 1,5 meter schoon metselwerk. Koperslager Sjef van de Plas zorgde voor de restauratie van het ijzer- en koperwerk van de oude pomp of maakte aanvullend nieuw werk. Leo Bäumler bewerkte ook het bovenstuk van de pomp bestaande uit een blok hardsteen. Hij kapte op de vier hoeken hoofden met vier verschillende voorstellingen: een met een blinddoek voor, een die blaast, een die lacht en een met spleetogen. Sommigen zeggen dat de vier afbeeldingen verwijzen naar de vier windrichtingen, anderen naar de vier seizoenen of naar de vier delen van de dag. Het hoofd met de blinddoek staat naar het noorden, verwijst wellicht naar de koude winter en de nacht. Het lachende gezicht staat op het oosten, de lente en de morgen. Het gezicht met de spleetogen staat op het zuiden gericht, de zomer en de middag. Het hoofd dat blaast staat naar het westen gericht, de herfst en de avond. Weer anderen zeggen dat de hoofdjes vier weerelementen weergeven: de mist (blinddoek), de wind (blazen), de zon (lachen) en de regen.(Zie ook Sprokkels 12, blz.13 t/m 16.)
 +
 
 +
Door een reconstructie van de Kreitenmolenstraat in 2006 kwam de pomp verder naar voren aan de straat. De pomp werd daarmee een echte blikvanger en herinnert ons aan een verder verleden.
  
 
[[Categorie:Kunst_in_Udenhout]]
 
[[Categorie:Kunst_in_Udenhout]]

Versie van 3 aug 2020 om 12:59

Dorpspomp Kreitenmolenstraat
4.2 dorpspomp Kreitenmolenstraat.JPG


de Prins Bernhardboom
4.1 Bernhardboom.jpg


Ter gelegenheid van het huwelijk van prinses Juliana en prins Bernhard op 7 januari 1937 werd op die dag in de Kreitenmolenstraat] op een gecreëerd pleintje, vlak aan de straat bij de panden Kreitenmolenstraat 23 en 27 een beukenboom geplant, de Prins-Bernhardboom. Deze dag werd door Udenhout groots gevierd met een waar volksfeest. 's-Morgens was er een H. Mis. De kerk was tot de laatste plaats toe bezet. 's-Middags een grote kinderoptocht vanaf de Zuivelfabriek naar het centrum met versierde fietsen, autopeds en groepen. Blikvanger waren de 7 kinderen van J. Brekelmans-de Rooy in een gouden koets met het prinselijk paar. Bij de dorpspomp nabij de Keurslager aan de toenmalige Stationsstraat, werd de boom (een rode beuk) geplant na een toespraak van burgemeester De Klerk. Door hem werd een oorkonde voorgelezen die onder de boom werd ingegraven. De boom is nu na bijna 80 jaar uitgegroeid tot een flinke boom.

Het gemeentebestuur besloot later om op dat pleintje ter herinnering aan vroegere tijden als symbool een nieuwe dorpspomp te laten bouwen. Dat gebeurde exact op dezelfde plaats waar een oude pomp gestaan had. De put lag er nog. Het ontwerp van de pomp is van Leo Bäumler, een Duitse beeldhouwer die in de vijftiger jaren bezig was met het beeldhouwen van de wangen van de kerkbanken van de Sint Lambertuskerk. Harrie van Dongen uit Udenhout was de aannemer en het metselwerk werd gedaan door zijn metselaar Ties Elands. Op de fundering werden eerst drie lagen kinderkopjes gemetseld. De specie hiervoor moest eerst een dag drogen voor de volgende laag kon worden aangebracht. Daarboven kwam 1,5 meter schoon metselwerk. Koperslager Sjef van de Plas zorgde voor de restauratie van het ijzer- en koperwerk van de oude pomp of maakte aanvullend nieuw werk. Leo Bäumler bewerkte ook het bovenstuk van de pomp bestaande uit een blok hardsteen. Hij kapte op de vier hoeken hoofden met vier verschillende voorstellingen: een met een blinddoek voor, een die blaast, een die lacht en een met spleetogen. Sommigen zeggen dat de vier afbeeldingen verwijzen naar de vier windrichtingen, anderen naar de vier seizoenen of naar de vier delen van de dag. Het hoofd met de blinddoek staat naar het noorden, verwijst wellicht naar de koude winter en de nacht. Het lachende gezicht staat op het oosten, de lente en de morgen. Het gezicht met de spleetogen staat op het zuiden gericht, de zomer en de middag. Het hoofd dat blaast staat naar het westen gericht, de herfst en de avond. Weer anderen zeggen dat de hoofdjes vier weerelementen weergeven: de mist (blinddoek), de wind (blazen), de zon (lachen) en de regen.(Zie ook Sprokkels 12, blz.13 t/m 16.)

Door een reconstructie van de Kreitenmolenstraat in 2006 kwam de pomp verder naar voren aan de straat. De pomp werd daarmee een echte blikvanger en herinnert ons aan een verder verleden.