Carel Briels

Carel Briels (Tilburg 1915 - Amsterdam 1983) was de zoon van lijsten- en spiegelfabrikant Briels. Hij verhuisde naar Amsterdam en volgde daar de toneelschool. Hij kreeg naamsbekendheid als artistiek leider en regisseur van talloze naoorlogse massaspelen. Zo organiseerde hij in 1946 in het Olympisch Stadion in Amsterdam het spektakelstuk Het drama der bezetting. In 1947 bracht hij het massaspel De waterweg heroverd in het Feyenoordstadion. Bij het gouden regeringsjubileum van koningin Wilhelmina in 1948 leidde hij wederom in Amsterdam zo’n evenement. Later regisseerde Briels onder meer het massaspel Zevenhonderd Jaar en één Nacht, bij het 700-jarig bestaan van de stad Breda (1952) en de expositie De Rijn in de RAI (1952). In 1962 was wederom het Feyenoordstadion het podium voor One world or none, een vierdaags massaspel over het atoomtijdperk. Deze productie werd via Eurovisie in vele landen uitgezonden en er waren ook filmploegen uit Amerika. Briels was een evenementenman avant la lettre en werd ook wel de Nederlandse Cecile B. de Mille genoemd.