Biljartfabriek Roothaert: verschil tussen versies
| Regel 6: | Regel 6: | ||
In 1886 kwam Anton Roothaert vanuit Bergen op Zoom naar Tilburg, waar hij in 1887 aan de Bosscheweg (Tivolistraat) een meubelfabriek begon. In 1903 liet hij op Telefoonstraat 22 een winkelhuis annex fabriek bouwen, waar hij een jaar later startte met de productie van biljarttafels. De zaak, die destijds officieel de naam Stoombiljart- en meubelfabriek A.P.C. Roothaert Het Zuiden had, werd na Antonius’ overlijden in 1923 voortgezet door zijn zoon Harrie. Die werd na zijn overlijden in 1977 opgevolgd door de derde generatie, Anton Roothaert. Deze was in de jaren zeventig het meest succesvol en jaarlijks produceerde hij zo’n vierhonderd biljarts in diverse modellen van het inmiddels wereldvermaarde merk. Hiervoor had hij dertig personen in dienst. In de jaren tachtig liep de afzet terug en daarom kocht Anton steeds meer Franse frames, die hij in zijn fabriek assembleerde. Hij overleed in 1992 en bij gebrek aan opvolging werd de productie gestaakt. Tot dan waren er naar schatting zo’n tienduizend biljarts in Tilburg vervaardigd. De Nederlandse productie van de biljarttafels van Roothaert werd voortgezet bij de firma Loontjens in Middelburg, die jaarlijks nog circa 250 biljart-, snooker- en pooltafels aflevert. De voormalige fabriek in de Telefoonstraat werd in 1994 omgebouwd tot een appartementencomplex. In de winkel is nu de muziekzaak Adagio gevestigd. In de gevel van dit pand bevinden zich twee reliëfs van mannenkoppen. Onder de dakgoot zitten nog eens 39 kopjes. Deze herinneren aan soortgelijke koppen die Roothaert aanvankelijk toepaste als decoratie in de poten van de biljarttafels. De bekende schrijver [[Anton Roothaert]] was de zoon van de grondlegger. | In 1886 kwam Anton Roothaert vanuit Bergen op Zoom naar Tilburg, waar hij in 1887 aan de Bosscheweg (Tivolistraat) een meubelfabriek begon. In 1903 liet hij op Telefoonstraat 22 een winkelhuis annex fabriek bouwen, waar hij een jaar later startte met de productie van biljarttafels. De zaak, die destijds officieel de naam Stoombiljart- en meubelfabriek A.P.C. Roothaert Het Zuiden had, werd na Antonius’ overlijden in 1923 voortgezet door zijn zoon Harrie. Die werd na zijn overlijden in 1977 opgevolgd door de derde generatie, Anton Roothaert. Deze was in de jaren zeventig het meest succesvol en jaarlijks produceerde hij zo’n vierhonderd biljarts in diverse modellen van het inmiddels wereldvermaarde merk. Hiervoor had hij dertig personen in dienst. In de jaren tachtig liep de afzet terug en daarom kocht Anton steeds meer Franse frames, die hij in zijn fabriek assembleerde. Hij overleed in 1992 en bij gebrek aan opvolging werd de productie gestaakt. Tot dan waren er naar schatting zo’n tienduizend biljarts in Tilburg vervaardigd. De Nederlandse productie van de biljarttafels van Roothaert werd voortgezet bij de firma Loontjens in Middelburg, die jaarlijks nog circa 250 biljart-, snooker- en pooltafels aflevert. De voormalige fabriek in de Telefoonstraat werd in 1994 omgebouwd tot een appartementencomplex. In de winkel is nu de muziekzaak Adagio gevestigd. In de gevel van dit pand bevinden zich twee reliëfs van mannenkoppen. Onder de dakgoot zitten nog eens 39 kopjes. Deze herinneren aan soortgelijke koppen die Roothaert aanvankelijk toepaste als decoratie in de poten van de biljarttafels. De bekende schrijver [[Anton Roothaert]] was de zoon van de grondlegger. | ||
| − | [[Categorie: | + | [[Categorie:Bedrijven_en_winkels_Tilburg]] |
Huidige versie van 18 mrt 2022 om 15:58
| Roothaert Biljart | ||
 | ||
| Fotograaf Wil van Dusseldorp, collectie Regionaal Archief Tilburg. |
In 1886 kwam Anton Roothaert vanuit Bergen op Zoom naar Tilburg, waar hij in 1887 aan de Bosscheweg (Tivolistraat) een meubelfabriek begon. In 1903 liet hij op Telefoonstraat 22 een winkelhuis annex fabriek bouwen, waar hij een jaar later startte met de productie van biljarttafels. De zaak, die destijds officieel de naam Stoombiljart- en meubelfabriek A.P.C. Roothaert Het Zuiden had, werd na Antonius’ overlijden in 1923 voortgezet door zijn zoon Harrie. Die werd na zijn overlijden in 1977 opgevolgd door de derde generatie, Anton Roothaert. Deze was in de jaren zeventig het meest succesvol en jaarlijks produceerde hij zo’n vierhonderd biljarts in diverse modellen van het inmiddels wereldvermaarde merk. Hiervoor had hij dertig personen in dienst. In de jaren tachtig liep de afzet terug en daarom kocht Anton steeds meer Franse frames, die hij in zijn fabriek assembleerde. Hij overleed in 1992 en bij gebrek aan opvolging werd de productie gestaakt. Tot dan waren er naar schatting zo’n tienduizend biljarts in Tilburg vervaardigd. De Nederlandse productie van de biljarttafels van Roothaert werd voortgezet bij de firma Loontjens in Middelburg, die jaarlijks nog circa 250 biljart-, snooker- en pooltafels aflevert. De voormalige fabriek in de Telefoonstraat werd in 1994 omgebouwd tot een appartementencomplex. In de winkel is nu de muziekzaak Adagio gevestigd. In de gevel van dit pand bevinden zich twee reliëfs van mannenkoppen. Onder de dakgoot zitten nog eens 39 kopjes. Deze herinneren aan soortgelijke koppen die Roothaert aanvankelijk toepaste als decoratie in de poten van de biljarttafels. De bekende schrijver Anton Roothaert was de zoon van de grondlegger.