Zandkantseweg

Zandkantseweg

De bewoners van de Zandkant hadden al in 1920 een provisorisch voetpad gemaakt vanaf de Zandkant naar de Biezenmortel. Er was een noodbrug over de Leij gelegd en een dreef die uitkwam op een punt waar nu het kruisbeeld staat. Het tijdelijke kerkpad heeft maar een paar jaren dienst gedaan; inmiddels is alles dichtgegroeid en als kerkpad niet meer herkenbaar. Maar de bewoners van de Zandkant zijn niet tevreden met deze provisorische oplossing van het pad naar kerk en school. Zij bewerken hun lokale vertegenwoordiger in de Udenhoutse raad, Peer Heijmans, om in de raad een betere oplossing door te drukken. Al in 1919 gaat Peer aan het werk en met succes. In de vergadering van B&W van Udenhout op 16 januari 1920 komt een voorstel ter tafel om een nieuwe publieke weg met bijbehorende bermsloten aan te leggen vanaf Biezenmortel naar de Zandkant. Dit met het oogmerk het kerk- en schoolbezoek vanuit de Zandkant beter mogelijk te maken. Het College geeft de voorkeur aan een weg, in een rechte lijn, tussen beide buurtschappen. Het liefst had men een nieuwe weg aan willen leggen die precies tegenover de Capucijnenstraat uit zou komen. Maar die plaats is inmiddels onmogelijk geworden door de bouw van twee villa's, gebouwd door Peer Heijmans en Marinus van de Ven. Noodgedwongen moet de gemeente naar een ander tracé gaan zoeken. Op 14 februari 1920 komt een uitgewerkt voorstel in de gemeenteraad. De raad neemt met algemene stemmen het voorstel aan. In de volksmond krijgt de verbindingsweg de naam van "Nieuwe Weg".