Versjes van school: Kinderlijk geloof

• Daar trok weleer een godsgezant
• Door dorp en stad van Engeland
• Verkondigde daar Jezus’ leer
• Bracht menigeen ten schaapstal weer.

• Eens sprak hij voor een kinderschaar
• Van Jezus, die op ’t hoogaltaar
• In ’t gouden tabernakel woont
• En zich aan elk zoo minzaam toont.

• Strak luistrend zat de lieve jeugd
• Op elk gelaat blonk hemelvreugd
• In menig oog een heldre traan
• Zoo innig waren ze aangedaan.

• De leering eindt – men gaat naar huis
• Één knaapje blijft bij ’t missiekruis
• En gaat, als niemand zich meer toont
• De kerk weer in, war Jezus woont.

• Omzichtig treedt hij in, en ziet
• Of nergens iemand hem bespiedt
• “Ja,” fluistert hij: nu maar gegaan
• ’t Klop zachtjes daar bij Jezus aan!

• Maar hoe hij de armpjes rekken moog’
• Het gouden deurtje was te hoog…
• Wat nu?...Voor ’t kind is ’t geen bezwaar
• Het klautert boven op ’t altaar.

• ’t Is stil… tik tik…’t klopt aan en hoort
• Daar binnen klinkt geen enkel woord
• “Maar, Jezus, ‘k leerde nog zojuist
• Dat Gij in ‘t tabernakel huist?”

• En ’t klopt al harder, harder aan
• Misschien had Jezus ’t niet verstaan
• “Spreek, lieve Heer, och spreek nu toch!
• Gij zijt hier- waarom zwijgt Gij nog?”…

• “Och Jezus, spreek een enkel woord
• Ik ga van hier niet ongehoord!
• Mijn Jezus, Ik min U toch zo zeer
• Ach luister toch eens, lieve Heer!”

• O wonder! Hij, die ’t schuldloos kind
• Zoo vaderlijk, zoo goddelijk mint
• Niet langer, neen, schijnt Jezus doof
• Voor ’t kloppen van dat sterk geloof.

• “Ja,” spreekt Hij “hier is Jezus’ woon
• Ik rust hier op een gouden troon
• En hoor naar elk vol medelij
• Spreekt kindeken wat wildet gij?”

• “Och Jezus, vader is zoo kwaad
• Zodat hij vloekt en ons zoo slaat
• Sterft vader zoo, dan moet Gij wel
• Hem eeuwig straffen in de hel!”

• “Mijn Jezus lief, Gij zijt zoo zoet
• Maak vader ook weer braaf en goed
• Opdat hij eens voor eeuwig blij
• Bij U en mij en moeder zij.”

• En Jezus treft die kinderbêe
• “Ga knaapje,” zegt Hij, “ga in vrêe
• Ik zorg dat vader zich bekeer
• Ga maar getroost naar moeder weer.”

• En ’t kind gelooft dat zoete woord
• ’t klimt af, en spoedt zich huiswaarts voort
• En huppelt straks aan moeders zij
• O als een engeltje zo blij

• Maar ’s avonds kwam bij ’t schemerlicht
• De vader van het lieve wicht
• Half schuchter naar het kerkgebouw
• Het hart vermorzelt door berouw

• Daar knielt hij voor Gods Priester neer
• Gods Priester geeft hem de onschuld weer
• Dan snelt hij naar zijn gade en kind
• Waar hij nu ware vreugde vind