Vermeeren, Adrianus Johannes Josephus
| Jos Vermeeren | ||
| ||
| Jos Vermeeren | ||
| Volledige namen | Adrianus Johannes Josephus | |
| Geboortedatum | 05-04-1933 | |
| Geboorteplaats | Gilze | |
| Adres | Nerhoven A610, nu Nerhovensetraat 37 | |
| Woonplaats | Gilze | |
| Burgerlijke staat | ongehuwd | |
| Overlijdensdatum | 27-02-1945 | |
| Plaats van overlijden | Breda / St. Ignatiusziekenhuis | |
| Bijzonderheden | Omgekomen bij de inslag van een V1 | |
Kun je het levensverhaal van dit oorlogsslachtoffer aanvullen? Of heb je een foto gevonden die we kunnen digitaliseren? Op de hoofdpagina van portaal Gilze en Rijen zie je hoe te reageren. Wij nemen graag contact met je op!
Vermeeren, Adrianus Johannes Josephus (geboren Gilze, 05-04-1933 – gestorven Breda, 27-02-1945), zoon van Josephus Vermeeren (1887-1960) en Johanna Gerardina van der Veeken (1892-1954)
Inhoud
Achtergrond
Jos Vermeeren werd op 5 april 1933 in Gilze geboren als zoon van Josephus Vermeeren, arbeider en Johanna Gerardina van der Veeken, huisvrouw. Hij was de jongste in het gezin van negen kinderen, vier jongens en vijf meisjes. Eén zoontje, ook een Adrianus, overleed op driejarige leeftijd, nog voordat Jos geboren werd. Het gezin woonde op Nerhoven A610, nu Nerhovensetraat 37. Vader werkte bij de brouwer op Nerhoven. Moeder runde het drukke huishouden; de negen kinderen werden tussen 1917 en 1933 geboren. Jos overleed 11 jaar oud op 27 februari 1945 aan zijn verwondingen in het St. Ignatiusziekenhuis in Breda. De inslag van een V1 in de Lange Wagenstraat een dag eerder werd hem fataal. Hij stond daar samen met vele anderen in de rij bij de melkfabriek te wachten op de soep die regelmatig werd uitgedeeld.
Gebeurtenis
Het verhaal over de inslag van de V1 in de Lange Wagenstraat in Gilze vind je achter deze link
V1 in Gilze, Lange Wagenstraat – 26 februari 1945
Het verhaal over Jos verteld door Annie van Gestel-Willemen en Joke Timmermans-Bogaarts
Joke Timmermans-Bogaarts is familie van Jos; hij was het jongste broertje van haar moeder Anneke. Joke heeft hem niet meer gekend – ze is van december 1946 – maar kent wel de familieverhalen.
Annie Willemen was indertijd het 5-jarig buurmeisje van Jos. Ze woonde op A 609. Als 84-jarige (ze is van januari 1940) kan ze zich Jos en zijn familie nog goed herinneren.
“Jos, mijn 8-jarig zusje Corrie en ik gingen altijd met z’n drietjes soep halen bij de melkfabriek. Vanuit de Nerhoven over het Hippelpad naar de melkfabriek. Toon Klaassen deelde de soep uit. Ons moeder gaf ons dan de blauwe kan met hengsel mee en op de terugweg droegen Cor en ik die samen. Veel kinderen kwamen daar soep halen. Ik heb me altijd verbaasd dat ons moeder ons dat liet doen, zo jong als we waren, maar moeder zei altijd, dat kon vroeger op een dorp. Toen was het nog lang niet zo druk.”
“Die dag van de V1 ging de sirene af toen we net vertrokken waren. Ons moeder kwam ons achterna en riep dat we terug moesten komen. De sirene gaat! Corrie en ik gehoorzaamden. Maar Jos zei ‘nee ik loop door’. Moeder riep nog eens ‘Jos kom nou!’. Maar hij wilde die soep toch halen.” En daarmee liep Jos zijn dood tegemoet. Annie: “Ik heb me mijn leven lang gerealiseerd, dat als ons moeder niet geroepen had en wij niet geluisterd hadden, dan waren we er net als Jos niet meer geweest.”
Militairen
Annie speelde vaak met Jos en dan vooral ook bij de militairen. “Zo klein als ik was in de oorlog, kroop ik altijd door de heg naar de buren. Want daar waren de militairen. Als ik op tafel een liedje zong dat ze me geleerd hadden, kreeg ik eten. In een legergroen bakje. En lekker dat dat was. De militairen vonden het ook leuk als de kinderen kwamen. Ze hadden heimwee. Het liedje mocht ik trouwens thuis niet zingen van mijn ouders, want het was een vies liedje zeiden ze. Moeder riep me altijd terug als ik naar de buren kroop, maar de oma daar zei dan, och laat haar maar hier spelen. Jos speelde ook altijd bij de militairen. Vandaar het petje dat hij op de foto opheeft.”
Vanwege de inkwartiering van die militairen stond er bij de familie Vermeeren een grote tent in de tuin. Joke: “Opa en oma hadden veel grond. Opa moest ook met paard en wagen zand rijden voor de Duitsers om op het vliegveld de bomgaten dicht te gooien. Hij was geen boer, hij werkte bij den brouwer op de Nerhoven. Ze hadden wel een varken en een moestuin ” Anneke en Joke weten nog dat de Vermeerens een groot en gezellig gezin hadden. “Er werd bijvoorbeeld veel gekaart – ook voor het huis.”
Bij Annie thuis waren ook een periode militairen ingekwartierd. Eerst Duitse later Engelse officieren. Haar ouders hebben na de oorlog nog lang met enkelen van hen gecorrespondeerd. De officieren sliepen boven. Het gezin van Annie met z’n allen beneden. “Je hoorde ze dan stampen op de trap als ze naar boven gingen”.
Voordat die militairen bij Annie in huis zaten, kwamen er wel eens Duitsers langs om vader op te halen. Hij verstopte zich dan en de Duitsers doorzochten het huis. Ze vroegen de kleine Annie of ze wist waar vader was. Nee zei Annie dan, want ze wist dat ze dat niet mocht verklappen. Maar moeder stond intussen wel doodsangsten uit dat ze, zo klein als ze was, de schuilplaats toch zou verraden.
Herdenken
Of moeder Anneke veel over haar overleden broertje praatte? Joke: “Dat wilde ze wel, maar ik ben in december 1946 geboren, heb de oorlog niet meegemaakt, en vond die verhalen altijd eng. Ik wilde ze niet horen. Ik ging wel ieder jaar met mijn moeder, toen ze nog leefde, mee naar de dodenherdenking op 4 mei en ik ga nog steeds. Jos heeft een herdenkingsplaatje op het oorlogsmonument daar.” Annie is ook lang naar de dodenherdenking gegaan. “Maar ik kon er niet goed tegen; ik moest altijd op een stoel gaan zitten. Dat zal wel de angst voor de oorlog geweest zijn.”
Bronnen en Literatuur
- Regionaal Archief Tilburg - Bevolkingsregister Gilze en Rijen 1926 - 1938
- Regionaal Archief Tilburg - Overlijdensregister Gilze en Rijen 1945
- Verhalen en fotomateriaal van de familie Vermeeren – met dank aan Annie van Gestel-Willemen en Joke Timmermans-Bogaarts
- In de greep van de meedogenloze – Gilze en Rijen in oorlogsdagboeken, Verster, Noij, Pijnenburg, Aarts – 2011, Heemkring Molenheide
- Vijf jaar luchtfront – Het vliegveld Gilze-Rijen als oorlogsveld, uitgegeven door de Gilzer Luchtvaartclub Illustrious in maart 1947, gebaseerd op aantekeningen van de gebroeders Van den Hout en Govert Aarts. Blz. 148 en 149