Kees Verhoeven

Dr. Cornelis (Kees) Wilhelmus Maria Verhoeven (Udenhout 1928 – Den Bosch 2001) volgde opleidingen aan onder meer het kleinseminarie in Sint-Michielsgestel en het grootseminarie in Haaren. Tijdens het eerste jaar op het grootseminarie brak hij zijn priesterstudie af en studeerde hij vervolgens oude talen, wijsbegeerte en godsdienstwetenschappen aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. In 1955 werd Verhoeven docent oude talen aan het Marialyceum te Den Bosch en in 1956 promoveerde hij op het proefschrift Symboliek van de voet. In 1982 werd hij hoogleraar antieke wijsbegeerte aan de Universiteit van Amsterdam. Na een reorganisatie aldaar bekleedde hij tot aan zijn emeritaat in 1993 de leerstoel metafysica en haar geschiedenis. Verhoeven was ook een productief publicist, met als uiteindelijk resultaat meer dan tachtig boektitels en vele duizenden essays, artikelen, vertalingen van klassieke schrijvers, columns en boekbesprekingen. In 1982 was hij een van de schrijvers van het boek 70-jarig Jubileum Maria School, ULO, MULO: Heuvelse Maria MAVO Tilburg 1912-1982. Verhoeven ontving voor zijn essays onder meer de literatuurprijs van de provincie Noord-Brabant (1964), de Anne-Frankprijs (1971), de essayprijs van NRC-Handelsblad (1979) en de P.C. Hooftprijs (1980). In 2004 verscheen over hem het boek 'Kees van Jan van Bètjes, een Brabantse filosoof'. Het was geschreven door kunstenares Nelleke de Laat, een vriendin van Verhoeven.