Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Sint-Bavo kerk Raamsdonk

De Sint-Bavokerk is de katholieke parochiekerk van Raamsdonk.

Sint Bravo kerk

Ze stamt uit 1889 en is gelegen aan Kerkplein 2.

Geschiedenis. De Raamsdonkse katholieken raakten hun Lambertuskerk definitief kwijt in 1609. Zij konden pas vanaf 1690 gebruikmaken van een schuurkerk in de Waspikse buurtschap Benedenkerk. In 1787 mochten zij ook in Raamsdonk een schuurkerk inrichten. Deze bevond zich aan de Bergenstraat en ze was gewijd aan Sint-Bavo. Door de grotere vrijheid van godsdienst eisten op 18 september 1798 de Raamsdonkse katholieken de oude St. Lambertuskerk van de protestanten terug. Daarover werd geprocedeerd met als uitslag dat de protestanten de kerk mochten behouden en aan de katholieken daarvoor fl. 7.000,- dienden te betalen.

In 1887 begon men met de bouw van de nieuwe Sint-Bavokerk. Nog geen anderhalf jaar later, op 16 september 1889, wijdde Mgr. Godschalk, bisschop van Den Bosch, de kerk in. Het in de zuidwest toren bevindend uurwerk uit 1894 is buiten gebruik. In 1969 werden verlichte wijzerplaten op de koepel aangebracht en van 2010 - 2011 werd de kerk ingrijpend gerestaureerd.

Gebouwomschrijving.

8-hoekige toren

De Sint-Bavo werd ontworpen door architect Carl Weber en geldt als een hoogtepunt in zijn oeuvre. Het betreft Kruisbasiliek in Romano-gotische trant met klaverbladvormige oostpartij, waarbij zowel de eindgevels van het transept als het koor een apsis met omgang hebben. Het interieur is in verscheidene kleuren baksteen uitgevoerd en bezit pijlers en zuilen. Over het schip welven zich koepels. Koepeltoren op pendentiefs boven de achthoekige kruising en twee westtorens, waarin oorspronkelijk was voorzien zijn door geldgebrek nimmer zijn afgebouwd. Kenmerkend is de hoge koepel die enigszins disproportioneel aandoet. De kerk heeft ongeveer 370 zitplaatsen De kerk bezit een verguld koperen monstrans uit de 17e eeuw. Er zijn twee orgels: een Pels-orgel uit 1930 en een Verschueren-orgel uit 1986.

Pels-orgel.

Verschueren-orgel

Het Pels-orgel is een rein-pneumatisch orgel met 21 stemmen, verdeeld over 2 manualen en een vrij pedaal. Op 13 maart 1930 schriftelijk opdracht gegeven voor de bouw daarvan aan de firma Bernard Pels en Zonen, orgelbouwers te Alkmaar. De toestand van het orgel maakte het noodzakelijk om een restauratie uit te voeren. Hiermee werd in 2000 begonnen en in 2003 is het gerestaureerde orgel weer in gebruik genomen.

Verschueren-orgel.

Het Verschueren orgel is een tweeklaviers mechanisch orgel met vrij pedaal en 17 registers. In verband met de modernisering van de liturgie besloot men in 1983 om een nieuw orgel aan te schaffen dat in het koor opgesteld zou moeten worden. In 1984 is de opdracht verstrekt aan de firma Verschueren te Heythuysen. Het orgel werd op 2 mei 1986 feestelijk in gebruik genomen.


Bron:

Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed