Schuurkerk in Udenhout
In de periode aan het einde van en na de Tachtigjarige Oorlog was het voor de katholieken nauwelijks mogelijk hun geloof openbaar te belijden. Maar na het Rampjaar (1672) kregen de Staatsen in Den Haag andere zorgen en bouwden de katholieken boerenschuren om tot schuilkerken, die begin 18e eeuw in toenemende mate oogluikend werden toegestaan. De oudstbekende schuurkerk in Udenhout – eind 17e eeuw – stond op het erf van Willem Bergmans vooraan in de Kreitenmolenstraat. Een akte van 12 september 1678 bevat een getuigenverklaring van twee parochianen die vertellen dat er een priester was die missen deed in de nieuwe schuurkerk van Udenhout. Dat is een keihard bewijs dat er in dat jaar een schuurkerk in Udenhout was. De andere bron, die in het boek “Over de Unentse parochie” is aangehaald, noemde het een oratorie. Dat was al een sterke aanwijzing maar in deze nieuwe akte vertellen de getuigen: dat sij attestanten op donderdach lestleden sijnde den feestdach Beate Maria nativitatis (8 september) voor den middach des morgens beijde sijn geweest inde nieuwe schuerkercke oft Oratorie der Catholijcke in Udenhout, resorterende onder de parochie van Oisterwijck vs, ende dat sij aldaer hebben gesien dat heer Cuijlarts aldaer heeft gepredickt, misse gedaen, bichte gehoort ende de heijl: communie uitgereijckt. Vanaf ongeveer 1707 was een schuur van zijn nicht Jenneken Bergmans en haar man, gelegen aan de Slimstraat ter hoogte van het huidige Kloosterpad, in gebruik als schuilkerk.