Schimmelpenninck- van der Oye, Alexander
BEVRIJD VAN DE VERGETELHEID
Hoewel het meer dan 75 jaar geleden is dat er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog en de oorlog daarna tot ca. 1950, blijft het belangrijk al deze Goirlese slachtoffers van die tijd te herdenken.
Hiermee worden o.a. bedoeld: slachtoffers van beschietingen, zij die in concentratiekampen terecht kwamen, gedwongen tewerkgestelden, en Goirlese militairen.
Al deze burger- en militaire slachtoffers van Goirle zijn personen die in Goirle geboren zijn of ten tijde van de oorlog in Goirle woonachtig waren en/of door oorlogshandelingen hier of elders om het leven kwamen.
Goirlese burger- en militaire slachtoffers van deze oorlog zijn opgenomen in deze Wiki Midden-Brabant en we streven er naar van ieder van hen een foto en levensbeschrijving op te nemen.
We willen door hier hun verhaal te vertellen, deze slachtoffers eren en de herinnering aan hen levend houden.
Alexander Schimmelpenninck van der Oye (Geb. 21-12-1913 – overl. 15-08-1942), ambtenaar, zoon van Alexander Willem Schimmelpenninck van der Oye (1859-1914) en van Johanna Francesca Chassagnard (1876-1959).
Achtergrond
Alexander werd geboren in de adellijke familie Schimmelpenninck van der Oye en kreeg door zijn vader de titel baron mee. Hun landgoed lag bij het dorp Schuddebeurs bij Noordgouwe op het Zeeuwse eiland Schouwen-Duiveland. Zijn vader overleed toen Alexander pas 1 jaar was. Pas vanaf 1932 voert hij een eigen huishouding in Wassenaar waar hij woont als hij niet op het landgoed in Zeeland is. Hij trouwt op 1 november 1941 in Den Haag met Catharina Telders, geboren in Den Haag op 18 maart 1921. Met haar krijgt hij in 1943 een zoon Alexander. Schimmelpenninck van der Oije stond aanvankelijk niet op het lijstje van gijzelaars die zouden worden doodgeschoten. Sterker nog, hij behoorde niet tot de 1250 belangrijke Nederlanders die in het Kleinseminarie Beekvliet in Sint-Michielsgestel en het Grootseminarie te Haaren waren vastgezet. Eerder had de Sicherheitspolizei hem niet kunnen vinden. Ditmaal wisten Duitse politiemensen hem wel te traceren. Op 14 juli 1942 arresteerden ze hem aan het begin van de middag. Later die dag arriveerde hij in Beekvliet. Na een anti-Duitse rede van Koningin Wilhelmina in het Amerikaanse Congres had de bezetter besloten twee namen van het oorspronkelijke lijstje door te strepen. In de plaats daarvan kwamen twee adellijke personen, van wie werd aangenomen dat ze een band met de Koningin hadden, waardoor hun dood haar persoonlijk zou treffen. Schimmelpenninck van der Oije had het gevaar blijkbaar voorvoeld. De avond voor zijn arrestatie had hij tegen iemand gezegd: 'Ik voel het zwaard van Damocles aan een draad boven mijn hoofd hangen; morgen is het een gevaarlijke dag.' Dat was nochtans voor hem geen reden geweest om onder te duiken. Tijdens zijn eerste nacht als gijzelaar in Sint-Michielsgestel wordt hij opgehaald om met vier anderen naar hun sterfplaats gebracht te worden.
Gebeurtenis
Pas na kerstmis 1944 komt de waarheid aan het licht over wat in de bossen gebeurd is (lees "Gebeurtenis"). Opvallend is dan dat in de overlijdensakte van de gemeente Sint-Michielsgestel staat dat hij in die gemeente overleden is, een fout die op meerdere plaatsen herhaald is. Zijn weduwe zal na het overlijden van Alexander hertrouwen op 16 mei 1946 in ’s-Gravenhage met Willem Frederik Karel Bischoff van Heemskerck.
Bronnen
Literatuur
- Ben Loonen (eindred.) Goirle 1940-1945, een grensdorp bedreigd, bezet en bevrijd, Goirle 1994.
- Persoonsdossier Nationaal Archief
- Oorlogsgravenstichting