Sacramentsprocessie

De meeste vaandels kwamen uit de kast als het Sacramentsdag werd: de tweede donderdag na Pinksteren of de zondag daarna. De Sacramentsprocessie was een zogenaamde buitenprocessie, bij oudere Udenhouters nog in het geheugen als een lange stoet vanaf de kerk naar het bordes van de hoofdingang van Huize Vincentius, alwaar een rustaltaar was opgesteld. Voor de processie uit liep de politie, direct gevolgd door de suisse, een door de parochie aangestelde ordebewaker. In de processie liepen diverse koren, de fraters en zusters met schoolkinderen, het Onze Lieve Vrouwe Gilde en velen die zich schaarden achter het vaandel of de vlag van de standsorganisatie of vereniging waarvan men lid was. Grote groepen werden gevormd door leden van de H. Familie en de Mariacongregatie, ieder met een eigen vaandel. En natuurlijk veel, heel veel bruidjes en bruiden. Onderweg werd hardop gebeden. Aan het einde van de stoet liep, omringd door de kerkmeesters en de heren lantaarndragers, de pastoor onder een groot baldakijn. Hij droeg de monstrans met het Allerheiligste. Veelal werd door rector Van Teeffelen van Huize Vincentius de predicatie verzorgd en werden er gezangen uitgevoerd, waarna de plechtigheid werd afgesloten met het gezamenlijk zingen van het Tantum Ergo, daarbij begeleid door de harmonie, en zegening met het Allerheiligste. De Sacramentsprocessie was een sfeervolle gebeurtenis in ons dorp Udenhout, altijd opgefleurd met de rijkbloeiende rododendrons langs de Schoorstraat voor het gehele Vincentiusgebouw.