Piet van Gorp

Petrus (Piet) Johannes Maria van Gorp (Tilburg 1913 – Tilburg 1994) was vanaf 1942 dertig jaar docent aan de Middelbare en later aan de Hogere Textielschool (textielscholen), waarvan enkele jaren als adjunct-directeur. Hij was een internationaal bekend textieldeskundige en publiceerde veel over productietechnieken en andere onderwerpen op textielgebied. Van 1958 tot 1983 was hij adviseur en van 1958 tot 1970 lid van de bestuurscommissie van het Nederlands Textielmuseum. Van Gorp was hoofdredacteur van het maandblad van de Vereniging van Tilburgse Textieltechnici. Bekende leerboeken van hem zijn De kamgarenspinnerij (1947), Technologie van de Weverijvoorbereiding (1948) en Automatische weefgetouwen (1951). In 1956 ontving hij als eerste Nederlander de ‘grand prix’ van de Internationale Wol en Textiel Organisatie voor zijn standaardwerk Wol. Van Gorp publiceerde de boeken Textielfabrieken op briefhoofden 1866-1956 (met Ronald Peeters), Kinderarbeid in de textielnijverheid (1979), zes deeltjes in de serie Textielhistorie (1984-1986) en het standaardwerk Tilburg eens de wolstad van Nederland: Bloei en ondergang van de Tilburgse wollenstoffenindustrie (1987). Hij ontving in 1978 de Zilveren Legpenning van de gemeente Tilburg.