Pastoor Adrianus van der Meijden
| Pastoor Adrianus van der Meijden | ||
|
Pastoor Adrianus van der Meijden is geboren in Olland bij Sint-Oedenrode op 5 juli 1894. Hij studeerde aan het kleinseminarie Beekvliet te Sint-Michielsgestel van 1906 tot 1912 en aan het grootseminarie te Haaren van 1912 tot 1918 en was al die jaren steeds een van de besten onder zijn klasgenoten. Zijn priesterwijding vond plaats op 25 mei 1918 in de kathedraal van Sint-Jan te ‘s-Hertogenbosch. Na zijn priesterwijding kreeg hij een benoeming tot leraar Latijn op het kleinseminarie. Verschillende jaren was hij ook assistent van de parochie van de Heilige Lambertus in Gemonde. Eind november 1927 werd hij directeur van het grootseminarie en was daar behalve met het beheer van de financiën en de huishouding ook belast met de discipline en het professoraat van de liturgie. Zijn benoeming tot pastoor van Udenhout had plaats op 20 januari 1939, waar hij een week later met zijn werkzaamheden begon. Anderhalf jaar later viel hem een andere eer te beurt: de aanstelling tot president van het grootseminarie in Haaren, dat hij door de moeilijke oorlogsjaren en de na-oorlogse jaren heeft geleid. In 1940 werd hij ere-kanunnik van het kapittel van Sint-Jan, in 1941 kanunnik-theologaal. Bij zijn 25-jarig priesterfeest in 1943 benoemde de paus hem tot Geheim-kamerheer. Vanaf 1947 was hij voorzitter van de Kerkelijke Rechtbank van het bisdom. In 1948 onderscheidde de regering hem met het officierskruis van Oranje-Nassau. In 1953 ontving hij de titel van Huisprelaat van Z.H. de Paus. Op zijn verzoek werd hij met de grote vakantie 1962 eervol ontheven van zijn presidentschap. Hij meende in deze tijd van verwarring zijn taak te moeten overlaten aan een jongere kracht, die wellicht de geest en de aspiraties van de moderne generatie beter zou begrijpen. Zijn emeritaat bracht hij door in het Sint-Servatius-gesticht te Schijndel, waar hij overleed in 1971.