Over Unentse families

Inleiding

Boeken in de grote serie van het Schrijversteam van Heemcentrum 't Schoor. Deel 1 en 2 gepresenteerd op 16 oktober 2015 bij gelegenheid van het 25-jarig jubileum van het heemcentrum. Onderstaand de toespraak van Kees van kempen, voorzitter van het Schrijversteam.

Dames en heren, burgemeester, beste vrienden van Heemcentrum ’t Schoor,

Jubileumboeken

Ik mag u vandaag het dubbelboek “Over Unentse families” presenteren. Het is inderdaad een beetje uit de hand gelopen. Het zijn twee boeken geworden, deel 1 en deel 2, samen meer dan 600 pagina’s en met samen bijna 1400 foto’s. Van de foto’s is pakweg 60% direct afkomstig van de betrokken families en nooit eerder gepubliceerd.

De boeken ontsluiten opnieuw meer geschiedenis en heemkunde van Udenhout en Biezenmortel. De boeken zijn een juweeltje dat de mooie serie grote boeken van ons Schrijversteam mag verrijken, want kijk eens:

• 1993: Over d’n Biezenmortel
• 1994: Over d’n Oorlog
• 1996: Over d’n Unent, op de drempel van de gemeentelijke herindeling
• 1997: 50 jaar Scouting
• 1998: 100 jaar Rabobank
• 2001: Over de School
• 2002: Over d’n Boerenstand
• 2003: Over de Unentse kerk
• 2003: 75 jaar SvSSS
• 2006: Over de Unentse parochie
• 2006: Over heeroom en tante zuster
• 2007: Over een sterk staaltje, 50 jaar staalconstructiebedrijf Jos van den Bersselaar
• 2009: Over d’n Oven
• 2009: Over Unentse soldaten overzee
• 2010: Wellicht staat bij u thuis ook deze in de serie: de politieke partij Algemeen Belang
• 2011: Over het Kasteel
• 2015: Over Unentse families, deel1
• 2015: Over Unentse families, deel 2

Wie deze serie in de boekenkast heeft staan, heeft iets heel waardevols over Udenhout en Biezenmortel.

Verantwoording

Ik ga zo meteen in op de inhoud van de familieboeken. Maar eerst wil ik verantwoording afleggen over een aantal keuzes die het Schrijversteam heeft gemaakt.

Want waarom de 38 families, die in het boek staan, wel opgenomen en andere families niet. Wat is een Unentse familie? Er zijn vele families die zich op en top een Unentse familie vinden, in Udenhout of Biezenmortel zijn opgegroeid, er werken, er wonen, er heel veel vanaf weten. Voor de keuze van de families in het boek “Over Unentse families” deel 1 en deel 2, is gekozen voor families die omstreeks 1840 in Udenhout of Biezenmortel woonden, die er nog steeds wonen en waarvan de familie van toen en die van nu in de mannelijke lijn familie van elkaar zijn. Volgens deze definitie zijn er circa 60 Unentse families, waarvan er 38 zijn opgenomen in de voorliggende dubbel-publicatie. De keuze voor die 38 is ingegeven door beschikbaarheid van gegevens en door reacties na oproepen in de Wegwijzer.

En dan nog. Er is niet 1 familie Verhoeven. In deel 1 staat nu de familie Verhoeven – Robben uit Biezenmortel. Maar er is ook een familie Verhoeven uit de Kuil en een familie Verhoeven van d’n Ouwe Meulen. Die staan niet in deze boeken. En er staan weer wel twee families Bertens in, de familie Bertens uit de Berkhoek en de klompenmakersfamilie Bertens uit het Boerenverdriet.

Het boek “Over Unentse families” is expres uitgebracht in twee delen, deel 1 en deel 2. Dat impliceert een belofte: dat er een deel 3 komt. Mochten er families zijn, die geïnspireerd door de eerste twee delen graag hun familiegeschiedenis willen opnemen in deel 3, dan kunnen zij met mij contact opnemen. En vanaf deel 3 zullen we de scherpe definitie loslaten en is er ook ruimte voor families die bijvoorbeeld omstreeks 1880 of zo in Udenhout of Biezenmortel zijn komen wonen.

Tot zover de verantwoording.

Sfeerbeeld uit de boeken

Dan naar de inhoud. Elk hoofdstuk heeft dezelfde opbouw. Elk hoofdstuk begint met een stukje heemkunde van Udenhout en Biezenmortel, hoe mensen leefden in de eerste helft van de vorige eeuw. We leggen de herkomst van de familienaam uit, we vertellen de verhalen die in de families worden doorverteld, in elk hoofdstuk staat de stamreeks, een familietabel en de kwartierstaat en tot slot is er ook ruimte voor familieleden met een verhaal. Per familie ongeveer 15 pagina’s, de een wat minder, de ander een beetje meer. De boeken zijn geen geschiedenisboeken. Het zijn heemkundeboeken. Ze vertellen hoe onze voorouders hier in Udenhout en Biezenmortel vroeger leefden.

We gaan samen eens door de boeken bladeren. U mag naar heel veel foto’s kijken en ik vertel er een kort verhaaltje bij.

Van Asten – Kolsteren

In 1729 trouwde te Cromvoirt de boerenknecht Antonius Fransse. Antonius diende bij een Cromvoirtse boer, maar was zelf afkomstig uit Asten, zeer waarschijnlijk uit het buurtschap De Vorst. Zelf noemde de boerenknecht zich naar het buurtschap, Antonius van der Vorst, maar iedereen in Cromvoirt wist dat hij uit Asten kwam en noemde hem Antonius van Asten.

Luud de Brouwer heeft in het boek een hoofdstuk geschreven over achternamen en hij onderscheidt vier groepen: 1. Achternamen die zijn afgeleid van de naam van vader. De zoon van Jan was Janszoon en dat werd Jansen. Dat noemen we patroniemen. In Udenhout en Biezenmortel kennen we bijvoorbeeld Bertens, Martens, Simons, Denissen, Robben, Moonen, Weijters en Weijtmans, allemaal patroniemen. 2. Dan heb je achternamen vernoemd naar het beroep van een persoon, zoals Kuipers en Boers. 3. Je hebt ook achternamen die verwijzen naar een eigenschap van de persoon, zoals de Jong of de Kort. 4. En je hebt achternamen die verwijzen naar de herkomst van een persoon. Daar is dus Van Asten een mooi voorbeeld van, maar in Udenhout ook Van Iersel, Van Roessel, Van Riel, Van de Voort, Van Wagenberg, Van Gorkum en Van Zon.

Bergmans – Kuipers

Twee zeer actieve maatschappelijk betrokken broers: Graard en Jan Bergmans. Graard Bergmans liep mank en dat heeft ervoor gezorgd dat hij niet ging boeren, maar een administratieve functie aanvaardde. Hij werd uiteindelijk zaakvoerder van de Boerenbond en dat was in ons boerendorp een zeer gerespecteerde functie. Broer Jan Bergmans was boer, maar ook secretaris van de potercombinatie en van de diepvriescoöperatie. Na de oorlog begon hij met andere Udenhouters initiatieven te ontplooien om ouden-van-dagen te laten recreëren. Zo werden er uitjes georganiseerd met de bus. In 1963 nam dit officiëlere vormen aan met de oprichting van een bejaardenbond, waarbij Jan Bergmans lid was van het eerste bestuur.

Bertens – van de Pas

Het hoofdstuk Bertens – van de Pas van de familie Bertens uit de Berkhoek is voor een groot deel gebaseerd op een interview met Anneke van de Ven – Bertens. Zuster Nolda van de lagere school vond dat vier van de meisjes in haar klas toch wel heel min waren, ongezond. Zij sprak dan ook haar bezorgdheid uit dat, als Anna Bertens zo klein en mager bleef, ze niet oud zou worden. Het zat misschien een beetje in de familie, waar veel kinderen op jonge leeftijd overleden. Als het over Anna van de Ven Bertens gaat heeft zuster Nolda flink ongelijk gekregen. Anna heeft in 2014 haar 100e verjaardag mogen vieren.

Bertens – Vercammen

In Udenhout woonden en werkten van oudsher veel klompenmakers. Dit komt doordat het voor het maken van klompen het benodigde hout van de Canadese populier – in het jargon de “cannidasse boom” – in Udenhout goed groeide en er dus hout in overvloed was. Rond 1900 waren er dan ook in Udenhout zo’n 110 klompenmakers actief. De laatste klompenmakerij van Udenhout was die van Jo en Sjef Bertens in de Kuil. Aan het model van een klomp kon je zien in welke streek of plaats hij gemaakt was. Tot begin twintigste eeuw werden in Udenhout vooral “Unentse platneuzen” gemaakt. Op de linkerfoto laat een medewerker van Bertens een Unentse platneus zien.

Boers – van Kempen

Het gezin van Sjef Boers en Marie van Kempen woonde midden in de akkers halverwege het Boerenverdriet en de Waalwijkseweg. Er lag een pad vanaf het Boerenverdriet links van het huis van Jos Dekkers de akkers in. Het eerste pad rechts ging naar Jan (van Betjes) Verhoeven. Vlak erna lag een karrespoor naar links, dat uitkwam tussen Burgmans en van Roessel aan de Molenhoefstraat. Daar waar het eerstgenoemde pad en het laatstgenoemde karrespoor een kruispunt vormden, stond de woning van Boers. In het dorp had het pad een naam: het Weverspad. Sjef Boers was een landbouwer, maar de woning zag er uit als drie burgerwoningen onder één dak. Het gezin van vader, moeder en vier zonen woonde in een van de drie woningen, sliepen in de tweede en gebruikten de derde als stal en schuur.

Brekelmans – de Bakker

Peer Brekelmans en zijn vrouw Piet de Bakker en hun zonen Jo en Toon. Toon werd priester, pater van de Heilige Familie, en is pas vier weken geleden overleden. Frank Scheffers en ik mochten een jaar geleden nog een gesprek hebben met pater Toon Brekelmans. We kwamen ook te spreken over stropen. Toon vertelde dat hij eens vroeg in de morgen over het landgoed van het missiehuis aan de Tilburgseweg in Goirle liep en dat de politie hem stond op te wachten en hem een bekeuring gaf voor stroperij. Toon had het laten aankomen op een rechtszaak in het kantongerecht van Tilburg. Toon hield bij de rechter een betoog dat “naar konijnenvallen kijken” iets anders was dan “konijnenvallen nakijken”. En Toon stond naar konijnenvallen te kijken, en dat is niet strafbaar. De rechter gaf hem gelijk. Toon Brekelmans had het stropen van geen vreemde. Vader Peer Brekelmans liep eens in het bos toen hij op een afstandje een haas in zijn leger zag liggen. Hij aarzelde geen moment, trok zijn klomp uit en gooide met een welgemikte worp de haas met de klomp bewusteloos, zodat de haas mee naar huis genomen kon worden om te slachten.

Burgmans – Robben

Hier een afbeelding van de eerste kerkbank in de middengang van onze Lambertuskerk. Het is de kerkmeestersbank met daarop de initialen van de kerkmeesters in de tijd dat de kerkbanken zijn gemaakt in de vijftiger jaren van de vorige eeuw. JB staat voor Jan Burgmans. De familie Burgmans heeft in de loop van onze parochiegeschiedenis 4 kerkmeesters geleverd, die in totaal misschien wel meer dan 100 jaar kerkbestuurder zijn geweest. Weinig families waar de geschiedenis van de parochie en de kerk zoveel besproken zal zijn als bij de familie Burgmans. En ze waren ook present bij de bouw van de Udenhoutse Waterstaatskerk in 1841 en kort daarna. In 1840 schonk de ongehuwde Steven Burgmans een van de drie luiklokken van de kerk

Denissen – van Doormale

Sjef Denissen had een boerderij in de Groenstraat, waar nu de ingang naar het zwembad is. Met Henk en Petra Denissen hebben we herinneringen opgehaald aan de lagere school tijd. Een van de jongens vertelde: Meester Van Balkom was een boerenzoon en kende de noden van het boerenleven. Soms gebeurden er onverwachte dingen, die het voor onze jeugd ook spannend maakten. Komt op een goede dag mijn vader op de fiets de speelplaats op, houdt stil voor het raam van mijn klas, geeft een afgesproken teken aan de meester en wenkt mij om mee te komen. Wat gaat er gebeuren? Op de fiets naar Boxtel om daar een koe op te halen. Dat betekende op de fiets heen en te voet met de koe terug naar Udenhout.

Van Gorkum – van Noije

Hier ziet u Drieske van Gorkum. Die woonde met broer en zus in de boerderij van de familie Van Gorkum aan de Houtsestraat 6. Rond 1890 hoorde Drieske gestommel in de schoorsteen. Blijkbaar waren dieven uit op de hammen, ‘t spek en de worst die in de schouw hingen te drogen. Dries nam een geweer en schoot van onderaf door de schoorsteen omhoog. Een luide kreet was het gevolg. Maar buiten gekomen kon Dries niemand meer vinden.

Hamers – Brekelmans

Hier een kaart van het toponiem Hamershoek. Ik weet niet of de familie Hamers haar naam ontleent aan dit toponiem, waarschijnlijker is het omgekeerde, dat het toponiem is vernoemd naar de familie Hamers. Misschien denkt u dat we in Udenhout twee families Hamers hebben, maar die hebben toch dezelfde oorsprong. In 1819 trouwden Adriaan Hamers en Anna van Broekhoven. Zij kregen in totaal 13 kinderen. Twee zonen daarvan staan aan de basis van de twee bekende Udenhoutse takken Hamers: 1. Gerardus Hamers staat aan de basis van de slagersfamilie. 2. Zijn jongere broer Willem Hamers staat aan de basis van “de klompenmakers uit Loon”, zoals deze tak bij de familie zelf bekend staat. Deze familie kennen we misschien nog wel het best van het feit dat Sjef Hamers en zijn zes zonen allemaal lid waren van de harmonie. Sjef Hamers ging zelfs zo ver dat hij zijn zonen in de straat opstelde en met ze oefende te marcheren.

Heessels - Trompen

Vanaf 1839 kende Udenhout een nachtwacht die betaald werd door de gemeente. Deze persoon liep ’s nachts rond in de kom van het dorp en had als taak een ontstane brand vroegtijdig te ontdekken. Hij was in het bezit van een houten ratel of klepper waarmee hij de nachtelijke stilte verbrak en zo de inwoners attendeerde op onraad. In het dagelijks leven was hij in Udenhout bekend als klapper- of klepperman. Het aanmaken en doven van de vijf lantaarns, die Udenhout rijk was, was ook zijn werk. Het was geen gewild beroep, want het moest gebeuren in de nachtelijke uren en petroleum, de brandstof, bracht altijd stank mee, wat moeilijk van lijf en leden was te verwijderen. Bij de familie Heessels hebben maar liefst drie familieleden de functie van nachtwaker gehad. De familie had iets met onraad en beveiliging. Marinus Heessels was vele decennia commandant van de Udenhoutse brandweer.

Heijmans – Bertens

Een prominent lid van de familie Heijmans was Peer Heijmans. In 1916 was hij medeoprichter en de eerste secretaris van de Zuivelfabriek, in 1933 lid van de Commissie van Toezicht van de Lagere Landbouwschool te Udenhout en van 1935 tot 1941 en na de oorlog wethouder en loco-burgemeester. Peer behoorde toch tot ’t vurnaom van torp. Dat was niet zo vanzelfsprekend. De meeste mensen die behoorden tot het vurnaom van torp kwamen namelijk van buiten Udenhout: de burgemeester, de dokter, de notaris, de pastoor, de directeur van de steenfabriek, de directeur van de landbouwschool, allemaal mensen die van buiten het dorp kwamen en die alleen al door hun opleiding een andere levensstijl hadden. Slechts enkele Udenhouters behoorden tot de notabelen, zoals de zaakvoerder van de Boerenbond en de wethouders. Ook Peer Heijmans.

Van Iersel – Kastelijns

Janus van Iersel begon kort na de oorlog met loonwerk. Hij kocht een tractor, naar het schijnt de tweede in Brabant. In 1952 volgde de aanschaf van een dorsmachine, een strosnijder en een pakkenpers. Het arsenaal machines breidde uit en de zonen van Janus werden allemaal ingezet om het overaanbod van werk te doen. In 1957 maakte het bedrijf van Janus van Iersel een begin met cultuurtechnisch werken. Eerst vooral bij particulieren, maar al snel was het bedrijf betrokken bij grootschalige ruilverkavelingsprojecten. Sinds die tijd werd het bedrijf vaak aangeduid als “De Firma”. Iedereen kende die naam. De ontwikkelingen in de landbouw kwamen in de jaren zeventig in een stroomversnelling. Zo werden in bestaande stallen mestputten gegraven met John-Deere-shovels op rupsbanden. In die tijd genoot “De Firma” om deze techniek landelijke bekendheid. Het bedrijf heeft zich tegenwoordig gespecialiseerd in groencompostering. En moet je eens kijken naar deze luchtfoto van een mooi bedrijf.

De Jong – Vugts

Als ik zeg Mijntje Bus, dan denkt u aan de Sint-Jansklokken. Mijntje de Jong – Vugts heeft wel 25 jaar lang de Sint-Jansklokken rondgebracht, te voet met een tas over haar linkerschouder. De bladen voor verderweg gelegen buurtschappen gaf ze mee aan schooljongens, maar één keer per kwartaal ging ze zelf alle abonnees af om het abonnementsgeld te innen. De in Haaren geboren Wilhelmina Vugts had in het dorp een toenaam, die zij overhield aan de periode dat zij werkzaam was op een boerderij met die naam achteraan de Gommelsestraat vlakbij de Rustende Jager, boerderij de Bus. Je wist in het dorp niet anders dan dat Mijntje Bus de Sint-Jansklokken rondbracht.

Keuninx – de Bakker

U moet wel goed kijken maar op deze foto ziet u Janus Keuninx, Janus de Kunning van de Schoorstraat, en zijn paard. Even goed kijken. Dit is namelijk een actiefoto. Janus Keuninx sprong altijd van achteren op zijn paard. Janus Keuninx boerde de Schoorstraat in Udenhout. Hij was een rasechte Udenhouter die van jongs af aan tussen de paarden opgroeide. Vanaf het moment dat Janus, rond 1910, zelf de teugels van een paard in zijn handen kreeg, groeide zijn belangstelling voor paarden met de dag. Janus was de trotse bezitter van een Groninger paard. Een zwaar warmbloed paard met een rustig temperament en een betrouwbaar karakter. Toentertijd was een paard een rijk bezit van een welgestelde boer.

Kuijpers – Habraken

Wie rond 1955 op zoek ging naar Frans Kuijpers op de Zandkant in den Biezenmortel, kreeg prompt de wedervraag: bedoelde Frans van Keese, Frans van Nolle of Frans van Geerte?! Uit de toelichting die dan volgde moest blijken of het ging over een zoon van Kees Kuijpers – van Strijdhoven, of van Geert Kuijpers – Leppers of van Nol Kuijpers – Leppers. Nol, Kees en Geert zijn alle drie zonen uit het tweede huwelijk van Frans Kuijpers met Maria Habraken. Na hun huwelijk gingen de drie broers, ieder met een eigen bedrijf, op de Zandkant aan het boeren. Volgens algemeen gebruik werden in die tijd de eerstgeboren kinderen genoemd naar de respectievelijke opa’s en oma’s. Door deze naamgeving telde de kinderschaar van de drie families Kuijpers 3 x Frans, 3 x Riet, 2 x Sjef, 2 x Piet en 2 x Lies en die woonden allemaal op de Zandkant.

Lommers – Hendriks

Het hoofdstuk Lommers is geschreven door Henk Lommers die twee maanden geleden is overleden. Henk heeft zijn hoofdstuk nog gezien, gedrukt en Henk heeft er nog even van mogen genieten. De familie Lombaerts was een vooraanstaande familie die in Haaren op het Kerkeind bij de oude toren woonde. De oudst bekende voorvader is Willem Lombaerts, geboren rond 1390 en wonende te Haaren. Claas Lombarts was rond 1600 bierbrouwer bij de oude toren te Haaren en bezat vele gronden in Haaren en Oisterwijk. Zijn zoon Aert was getrouwd met een dochter van de Helvoirtse schout en was rentmeester van “Zijne Koninklijke Majesteits domeinen”. De familie Lommers had een familiewapen. Een op zilver aanziende zwarte ossenkop met gouden horens.

Mallens – Schellekens

Het hoofdstuk Mallens gaat over een boerengezin met 10 jongens thuis op 1 boerderij. Het probleem van de jaren vijftig van de vele boerenzonen. Bij de familie Mallens heeft dat goed uitgepakt en heeft het al die zonen heel veel ondernemersbloed gegeven, ondernemerschap dat zij doorgeven aan de huidige generaties. Ze waren ondernemers in hun werk, maar wisten ook van aanpakken in de samenleving. Begin jaren zestig was de behoefte aan een eigen voetbalvereniging in Biezenmortel voelbaar. Enkele jongeren zochten elkaar op z’n tijd op om een wedstrijdje te spelen, soms tegen een team van de Petrusschool, dan weer tegen een team van de Jonge Boerenstand, maar meestal tegen het voetbalteam van Huize Assisië, want daar waren een goed veld en kleedruimte. Het besluit om in Biezenmortel een eigen voetbalclub op te richten viel medio 1961 aan de bar van café Mallens. En in het eerste bestuur zaten twee broers Ties en Wim Mallens.

Martens – Dankers

De familie Martens pachtte van oudsher het adellijke huis De Vorsselaer in Biezenmortel. Midden 19e eeuw huwde een van de kinderen van Willem Martens en kwam via zijn vrouw in bezit van boerderij de Hemelrijksche Hoeve aan de Gommelsestraat, waar de familie Martens nog altijd woont. De familie Martens behoorde tot de grote boeren van het dorp. Pastoor Jan Martens bouwde in Balgoij een nieuwe kerk, geheel gefinancierd met familiekapitaal.

Moonen – Robben

De familie Moonen hoort van oudsher thuis op de Loonse Molenstraat, een buurtschap van Udenhout dat deels was georienteerd op Loon op Zand en dat was ook hoorbaar aan de taal.

Udenhouters die zijn opgegroeid in Udenhout richting Loon op Zand gebruiken woorden als wellie en gellie, anderen richting Haaren gebruiken het woord gullie, de eerste groep had het over watter en de tweede over waoter. Afhankelijk van het buurtschap waar je opgroeide, of wellicht nog meer afhankelijk van het buurtschap waar je ouders opgroeiden, verschillen de woorden en de uitspraak. Er is dan ook niet één Udenhoutse taal. Maar u als geinteresseerde in heemkunde beheerst het Unents voldoende als u het verschil kunt uitleggen tussen een schuup, een schup, een schop, een schaop, een schap, een schopke en een schöpke, zeker als u weet dat schopke niet het verkleinwoord van schop is maar van schaop. Op de foto’s ziet een een schopke en een schöpke.

Van de Pas – Mathijssen

Adri van de Pas heeft een mooi hoofdstuk geschreven over zijn familie. Hij heeft dat gedaan aan de hand van de kalender op de boerderij.

• In januari de fruitbomen snoeien en houtkappen in de bossen.
• In februari was er vaker vers brood op tafel.
• In maart stalmest uitrijden, ploegen, eggen en zaaien.
• In april gingen de koeien naar buiten.
• In mei gingen de boerenzonen en -dochters het huis uit.
• In juni was het tijd om te hooien.
• In juli moesten de heggen rondom de hof en de boomgaard worden geknipt.
• In augustus werd het koren geoogst en het knolgroen gezaaid.
• In september moesten de laatste aardappelen worden gerooid.
• En in oktober de suikerbieten.
• In november werd het varken geslacht.
• In december was het tijd voor groenknollen plukken en winterwortelen steken.

Pijnenburg – Smetsers

Vlak na de Tweede Wereldoorlog waren er in Udenhout 68 imkers. Imkers hadden in de winter tijd om bijenkorven te maken voor eigen gebruik. Sommigen deden dat ook als bijverdienste, zoals Jos Pijnenburg. Bijen houden is van oorsprong onderdeel van het boerenbedrijf. Het leverde honing op en was. Een gemiddelde bijenhouder had drie korven. In een goed jaar kon men zoveel honing winnen dat die geleverd kon worden aan de honingzemerij “Het Zuiden” in Boxtel.

Van de Plas – Beekmans

In een dorp als Udenhout en Biezenmortel was het allerminst vanzelfsprekend te kiezen voor een kunstzinnig beroep. Toch lukte het een aantal dorpsgenoten wel om een mooie carriere in een kunstzinnig beroep op te bouwen, zoals leden van de familie Le Mire, Mari van den Bersselaar, Wim van de Voort en anderen. Mooi voorbeeld is natuurlijk de familie Van der Plas. Iedereen kent wel de kunstschilder Wim van de Plas en velen van u hebben zijn dorpstekening wel in huis hangen. Ook andere familieleden Van de(r) Plas zijn in het dorp bekend om hun niet alledaagse werkzaamheden. Een broer van Wim, Pieter, was fotograaf. Neef Piet was een schilder, die graag bezig was met bijzondere opdrachten. Een dochter van schilder Piet van de Plas, Hanny, heeft een gedichtenbundel geschreven en gepubliceerd met de titel “Doodleuk”. Ik lees u een gedicht voor uit deze bundel:

• In een kist ben ik hierheen gedragen
• En gezet op een paar schragen
• De pastoor gaf een ferme zwiep met de kwast
• Zegende een allerlaatste keer mijn bast
• Aansluitend liepen allen naar de kroeg
• Geen mens die nog acht op ’t kissie sloeg

Van Riel – van Berkel

Begin 19e eeuw stonden er in Udenhout 17 slachters geregistreerd. Het grote aantal had er zeker mee te maken dat het slachten een nevenberoep was, voornamelijk in de wintermaanden. Een van de 17 slachters was Kiske van Riel. Kiske was getrouwd met Drieka van Berkel en woonde in de Slimstraat nummer 29a. Daar had hij een slachterij en een winkel. Huisslachtingen waren toen heel gewoon, niet alleen bij de boeren maar ook bij de burgers. In die tijd hielden veel mensen een varken. Zo kon men in de Tilburgsche Courant in 1932 lezen dat C. van Riel uit Udenhout een varken geslacht had bij familie Van de Wouw, een varken van 358 kilo. Waarschijnlijk zeer uitzonderlijk, anders had het bericht de krant niet gehaald.

Robben – Leijten

Jan Robben uit Berkel trouwde in 1713 met Jenneke Bergmans, die weduwe was van Elias Brocken. Hij was de eerste Robben die het huis aan de Slimstraat 1 ging bewonen dat als stamhuis aangemerkt kan worden. Het huis werd later gesplitst in twee woningen onder een dak, die we nu kennen als Slimstraat 1 en Slimstraat 3. Oorspronkelijk was er op Slimstraat 1 een bierbrouwerij en op Slimstraat 3 een looierij gevestigd. Op Slimstraat 1 vinden we tegenwoordig café ’t Centrum. Op Slimstraat 3 woont al meer dan 300 jaar een Robben, op dit moment Henk en Elly Robben.

Van Roessel - Verhoeven

Het hoofdstuk van de familie Van Roessel kreeg de titel boerenbestuurders. Op de foto rechts van pastoor Van Eijl zit Kubke van Roessel. Bij hem in de boerderij in de Berkhoek zijn in 1899 de Boerenleenbank en in 1902 de Boerenbond opgericht. De foto is bijzonder. Het is een van de weinige foto’s waar pastoor Van Eijl op staat en dat de pastoor niet in het midden staat of zit. Dit keer zit Kubke van Roessel in het midden.

Schapendonk – Bertens

In 1997 overleden kort na elkaar de op de Schoorstraat wonende twee ongetrouwde broers Janus en Piet Schapendonk. Er was geen testament. Er moest een uitgebreide stamboom van de familie Schapendonk worden opgesteld om alle erfgenamen te kunnen achterhalen. Uit het familieonderzoek bleken nazaten van de Schoorstraatse tak Schapendonk in 1956 te zijn geëmigreerd naar Australië. Die familie had, om hun kinderen niet op te zadelen met een onuitspreekbare naam ‘Schapendonk’, de achternaam veranderd in Sheppard zodat ook Australische “Sheppards” blijken af te stammen van de Udenhoutse familie Schapendonk.

Scholtze – Vermeulen

De familie Scholtze wordt in Udenhout al snel gekoppeld aan café De Schol aan de Stationsstraat, dat zijn naam dankt aan deze familie. De locatie is in 1882 gebouwd als een stationskoffiehuis recht tegenover het in 1881 geopende Udenhouts station. Het station is geopend in 1881 na voltooiing van de spoorlijn Tilburg – Den Bosch. De ondernemende Bartje de Rooij zag brood in de komst van een spoorlijn en een station, waar passagiers zouden in- en uitstappen. Hij bouwde recht tegenover het station een koffiehuis. Treinreizigers konden er even wachten met een kopje koffie of er na een vermoeiende treinreis wat rusten, voordat men te voet naar het dorp liep. Later werden er nog twee stationskoffiehuizen gebouwd, een op de hoek van de huidige Kreitenmolenstraat en de Stationsstraat, het latere café De Weijer, en een aan de andere kant van de Kreitenmolenstraat, uitgebaat door de familie Mutsaers, waar later taxibedrijf Van Nunen werd gevestigd.

Van Strijdhoven – van Iersel

Vroeger was er elk jaar een gebedsdienst voor de vruchten der aarde. Alle boeren gingen naar die dienst om te bidden voor een geslaagde oogst. Ook Jan van Strijdhoven uit de Kuil ging elk jaar naar die gebedsdienst. Stond niet ter discussie. Zijn buurman Jos Verhoeven (Jos van Jan van Betjes) zag dat Jan van Strijdhoven ging en besloot om zelf niet te gaan. Hij zei: "Als het bij Van Strijdhoven regent, zal het bij mij wel druppelen".

Teurlings – Burgmans

Bij het schrijven van de familieboeken is de schrijfwijze van de familienaam in sommige families een enorm probleem. Van Gorkom en Van Gorkum, Gorkom met een k of Gorcom met een c, Pijnenburg of Pijnenborg, Pijnenburg met een lange ij of met eij. In het gezin Van de Plas – Beekmans is een van de kinderen bij de burgerlijke stand ingeschreven als Van de Plas en alle andere kinderen als Van der Plas. Bij Teurlings was het nog erger. Johannes Teurlings gaf drie van de zes kinderen (Piet, Toon en Ida) bij de burgerlijke stand aan met de achternaam Teurlings en de andere drie met de naam Teurlinx.

Vercammen – de Beer

Frans en Wim Vercammen waren aannemers op de hoek van de Slimstraat en de Berkelseweg, in de hoek richting kruispunt. Zij hadden als aannemers ook een betonfabriek met de naam betonfabriek De Leeuw. Ze maakten met name betonnen putringen. Ze zijn nog te vinden, de idyllische plaatjes van een putring aan de rand van een weiland. Voor degenen die de put daar hebben gegraven was het helemaal niet idyllisch. Het was een van de zwaarst denkbare klussen. De putten hebben in de loop der jaren voor veel ongelukken gezorgd. Volwassen paarden en koeien voelden het gevaar van de putten en dronken uit een putring met bodem. Maar kalveren waren wild, renden rond en vielen ook wel eens in de diepe put. Dat was vaak een wisse dood. Als het kalf verdronken is, zo zegt het spreekwoord, dan dempt men de put. En zo was het letterlijk. Dan ging de boer terug naar Vercammen om een putdeksel te kopen om op die diepe put te leggen.

Verhoeven – Robben

Gerrit Verhoeven was in de zomer van 1945 op de fiets op de terugweg van een paardenconcours in St.-Oedenrode. Onderweg werd hij per ongeluk geraakt door een schot hagel van een jager. Gerrit viel van zijn fiets en brak een heup. Van het een kwam het ander, de ene na de andere complicatie, waaronder een nierbekkenontsteking. Een goede medicatie ontbrak. Gerrit overleed op 25 maart 1946. Het overlijden van Gerrit had natuurlijk grote impact op Piet en Jans Verhoeven. Het was dan ook niet verwonderlijk dat in het lied, dat op hun gouden bruiloft werd gezongen, aandacht aan het overlijden van Gerrit werd besteed: Wie gaf er van hun kinderen een terug aan onze Heer? Het zijn toch onze ouders. Gerrit ziet nu op hen neer.

Van de Voort – Kruissen

De wagenmaker en de smid hadden vroeger veel contact en zaten meestal dicht bij elkaar met hun bedrijven. Dat had een reden. Als de wagenmaker de ijzeren repen rondom een karwiel moest doen, dan ging hij naar de smid om daar gebruik te maken van het hete vuur. Zo ook in Udenhout, waar smid Janus Kruissen en wagenmaker Jan van de Plas in de Groenstraat nét niet naast elkaar woonden. Er stond een dubbel burgerwoonhuis tussen. Janus van de Voort was op een goede dag op bezoek bij zijn oom smid Kruissen, die mopperde omdat één van de bewoners van het genoemde dubbel woonhuis zijn heg zó hoog had laten groeien, dat de smid en de wagenmaker elkaar niet meer konden zien en ook moeilijk meer met elkaar konden communiceren. Dit laatste was belangrijk, want de wagenmaker moest van de smid weten wanneer het vuur heet was voor het plaatsen van de ijzeren repen op de karwielen. “Gaat dat hier zo” was de opmerking die Janus maakte. Verder werd er niets gezegd. De volgende ochtend was de hele heg van voor tot achter tot de grond toe afgezaagd.

Van Wagenberg – de Jong

De dag van 26 oktober 1944 staat bij de familie Van Wagenberg nog in het geheugen gegrifd, als was het gisteren gebeurd. De dag van de bevrijding. De Canadezen kwamen vanaf Helvoirt over de Biezenmortelsestraat en de Groenstraat de bevrijding brengen. Intussen probeerden de Duitsers te ontkomen, vluchtend over de spoorlijn. De Canadezen schoten met lichtspoormunitie om te kijken waar hun kogels terecht kwamen. Als die werden beantwoord, was de vijand dichtbij. Maar de lichtspoormunitie kwam ook terecht op rieten daken van boerderijen. Die dag gingen er acht boerderijen, twee dubbele woonhuizen en een schuur in vlammen op. Ook de boerderij van Van Wagenberg in de Mortel. De familie zat in de schuilkelder, zoals bijna heel Udenhout dat die dag deed. Vader, moeder en vijf kinderen en ook de buurvrouw Net Denissen – van de Ven en haar moeder Jans van de Ven. Jans had een ernstige vorm van reuma en was liggend op een bed de schuilkelder ingeschoven. Toen de boerderij vlam had gevat, moest de familie hals over kop weer uit de schuilkelder. Oma Van de Ven werd op een ladder gebonden en zo uit de schuilkelder getrokken.

Weijters – van Esch

Het café De Hemeltjes had maar een kleine bar, waar de kastelein zo maar net achter kon staan. Een tap was er nog niet. Als er al bier werd gedronken, was dat bier uit flesjes. De stamgasten dronken nagenoeg allemaal een borrel. De kastelein wist precies welke gast welke borrel, een jonge klare, een oude klare, een citroentje of een cognacje. Als er al eens een gast kwam die naar Franse cognac vroeg, werd zonder verdere mededeling een originele vieux, made in Schiedam, geschonken.

Weijtmans - Schapendonk

Wie Weijtmans zegt, zegt de guld’, het gilde Sint Joris. De familie Weijtmans heeft door de jaren heen 75 leden van het gilde Sint Joris geleverd. Nadat Kiske Weijtmans de boomrooier voor de tweede keer weduwnaar was geworden trouwde hij in 1864, 55 jaar oud, met zijn dienstmeid, de uit Diest afkomstige en dertig jaar jongere Hannemarie van Diest. Ze kregen samen nog vijf kinderen. Het noodlot sloeg evenwel toe toen Kiske door een stier kreupel en lam werd getrapt. Hij kon niet meer werken en het gezin raakte in armoede. Hannemarie zou tegen de huisarts hebben gezegd: “Schrijf maar wat hogere rekeningen in de Groenstraat”. Eens moest haar man voor controle naar het gasthuis in Tilburg. Ze liep dan met haar man in een kruiwagen op en neer naar Tilburg. Ze was slechtziend en Kiske vertelde haar dan welke wegen en paden zij moest volgen.

Witlox – van de Wouw

Zo vader zo zoon. Zoals zijn vader dat al voor hem was, was Marinus Witlox lid van het Onze Lieve Vrouwe gilde, ook wel de brandstichters genoemd. Deze groep mannen droeg tijdens de processies de flambouwen en liepen daarmee voorop. Als opvolger van Harrie Brekelmans werd Marinus in 1959 lid van het kerkbestuur. In 1963 richtte hij samen met anderen de bejaardenbond op. Pietje Witlox is in Udenhout alom bekend geworden door zijn jarenlange inzet voor Scouting. Samen met Harrie Besselink stond hij aan de wieg van het Genootschap van de Udenhoutse Broeder. Zijn laatste levensjaren was Piet spreekstalmeester bij het koekloteren op de kermis en heel even was hij nog voorzitter van de Vincentiusvereniging.

Van Zon – Bogaers

Bij de familie Van Zon hebben we een verhaal geschreven over ’s zondagse en ’s werkendagse kleding. Aan de hand van twee mooie familiefoto’s. Op de bovenste foto het hele gezin van Janus van Zon en Anna Bogaers uit de Berkhoek op z’n ‘s zondags. Onder een foto in werkplunje bij het aardappels steken. Op de bovenste foto staan mijn opa en oma Van Zon, mijn ooms en tantes en helemaal rechts mijn moeder Tina van Zon.

Tot zover de families

Statistiek

Dan heb ik nog een paar statistiekjes, om te beginnen de Oudste families in Udenhout en Biezenmortel Misschien zijn families veel ouder dan ik nu ga vertellen, maar ik beperk me tot de informatie die wij hebben kunnen vergaren in het kader van het schrijven van dit boek, waarbij ik ook nog aanteken dat voor 1600 de genoemde jaren niet altijd even betrouwbaar zijn. Met oudste families bedoel ik de tijd dat een familie al in Udenhout of Biezenmortel woont. Beschouw het maar als een soort tussenstand. Hoe meer onderzoek we de komende jaren blijven doen hoe vollediger en betrouwbaarder het lijstje zal worden. Maar de stand van vandaag en beperkt tot de 38 families in onze twee familieboeken, is als volgt:

• 1 Witlox 1340 Witlox op de Gijzel in cijnsboeken
• 2 Hamers 1370 geboortejaar Willem Glavimans geboren te Udenhout
• 3 Van Iersel 1392 "Jan Stijnen van Eersel woonde al in de 14e eeuw in de parochie Oisterwijk ter plaatse Udenhout
• 4 Robben 1479 geboortejaar Lambrecht Lijnen in de Plas
• 5 Bergmans 1550 Stamreeks
• 6 Van Strijdhoven 1590 geboortejaar stamvader
• 7 Van Zon 1618 geboortejaar Hendrik van Son, huurder H.Geesthoeve
• 8 Verhoeven 1645 Willem Verhoeven huwt Mariken Jan Joost van Iersel
• 9 Burgmans 1680 getuige huwelijk zus
• 10 van de Plas 1682 Hendrikck van de Plas koopt akkerland in den Brand

De familienaam die het meest voorkomt in alle 38 kwartierstaten Aantal malen Udenhout (geboorte/doop, trouwen, dood/begraven) Op 5 generaties 31 namen x 3 datums (doop, trouw, overlijden) = 93 datums.

• 1 Schapendonk 56
• 2 Burgmans 52
• 3 Van Wagenberg 50
• 4 Van Zon 47
• 5 Heijmans 46

De kleinste familie Familieomvang in 2007 totaal Nederland

• 8 Burgmans 361
• 7 Mallens 341
• 6 Vercammen 210
• 5 Weijtmans 207
• 4 Van Wagenberg 116
• 3 Scholtze 84
• 2 Van Strijdhoven 82
• 1 Keuninx 29

Dan kun je nog de vraag stellen wat de meest unieke Udenhoutse familienaam is. Dat is wat ons betreft de familienaam Van Strijdhoven. In 1947 waren er in hele Nederland 35 mensen met de achternaam Van Strijdhoven en die woonden allemaal in of rond Udenhout.

Eerste boek

Genoeg verteld over de boeken. Ik kom straks nog terug om een heleboel mensen te bedanken, maar het is volgens hoog tijd om het eerste boek uit te reiken. Ik geef het woord weer aan de voorzitter, Frans Goossens.

Dankwoord

Het is nu tijd om iedereen te bedanken die heeft bijgedragen aan het realiseren van de boeken “Over Unentse families”. En we gaan dat vandaag anders doen dan sommigen van u gewend zijn van vorige keren. Vorige keren somde ik in een reuzentempo de namen op en dan zei ik dank je wel en dat was het dan. Maar dit keer gaat het om het allergrootste project dat we als Schrijversteam ooit hebben gedaan en we hebben nog nooit zoveel medewerking van zoveel mensen gehad als deze keer. Dat mogen we niet afraffelen en niet zomaar voorbij laten gaan.

Dank aan degenen die het boek financieel mogelijk hebben gemaakt, degenen waarvan ik de naam niet mag noemen maar die we zeer erkentelijk zijn, dank aan de Dorpsraad en dank aan de Stichting Baeten geven fonds.

Dank aan de drukker, drukkerij ELKA in Tilburg, Jan en Joke de Jong.

Dank aan al die familieleden die hebben bijgedragen aan het hoofdstuk van hun familie, met wie we interviews mochten houden, van wie we de mooie verhalen hebben gehoord, die ons foto’s beschikbaar stelden, die nog veel moeite moesten doen om alle namen te achterhalen van de personen op de foto’s, die hun vliering op z’n kop hebben gezet, die neven en nichten hebben gebeld die ze al tientallen jaren niet hadden gezien of gesproken, allemaal om ons te helpen. Zonder u allen was het boek nooit zo mooi geworden. Heel veel dank voor de moeite die u hebt willen doen. Heel veel dank dat u ons hebt willen helpen. Dank je wel en ik hoop dat u wilt begrijpen dat wij niet iedereen die heeft bijgedragen een presentexemplaar van de boeken kunnen geven. Dat zouden er wel 150 moeten zijn, maar dat kan nu eenmaal niet. Dus voor u volsta ik met een oprecht dank je wel.

Maar ik maak een zeer beperkte uitzondering. Er zijn enkele mensen van families die zoveel hebben bijgedragen aan een hoofdstuk, ook in het schrijven van teksten en in het verrichten van onderzoek, dat wij het eerlijk vonden deze familieleden als mede auteur van een hoofdstuk te noemen en deze mede auteurs wil ik wel vragen even hier naar voren te komen. Dat betreft 7 mensen: Frans Burgman, Petra Kooijman – Denissen, Berry van Gorkum, Wilma de Jong, Margot van de Plas, Kees Weijters, Rob Weijtmans.

Dank natuurlijk ook aan het team dat aan de basis heeft gestaan van de boeken, een voor de gelegenheid gecombineerd team, bestaande uit het Schrijversteam en de werkgroep Genealogie van Heemcentrum ’t Schoor. Allemaal vrijwilligers, Mag ik jullie vragen naar voren te komen: Annelies van den Assem – van Uden, Bert van Asten, Jan de Beer, Luud de Brouwer, Lia Clement - Verhoeven, Jan Denissen, Riet Heessels - Felen, Andre van der Lee, Wim Maarse, Adri van de Pas, Maris Philippa, Annie van Roessel – Kolen, Frank Scheffers, Jan van de Voort, Bjorn Witlox. Dan wil ik nog twee mensen vragen naar voren te komen, die op ons verzoek bijdragen hebben geleverd: Cees de Werdt en mijn broer Jozef van Kempen, die plattegronden van Udenhout heeft gemaakt, met daarop ingetekend de locaties van de stamhuizen van de families.

Een groot project vraagt vele handen, sommige handen hebben wel heel veel en hard gewerkt, maar alle handen zijn belangrijk. Daarom mijn oprechte dank aan jullie: Annelies, Bert, Jan, Luud, Lia, Jan, Riet, Andre, Wim, Adri, Maris, Annie, Frank, Jan, Bjorn, Frans, Petra, Berry, Wilma, Margot, Kees, Rob, Cees en Jozef, heel veel dank. We hebben voor jullie allemaal een presentexemplaar van beide boeken. Frans Goossens, voorzitter van ’t Schoor” en ik zullen deze overhandigen. En jullie krijgen ongetwijfeld een applaus van de zaal.

Dan wil ik zeven mensen in het bijzonder bedanken.

Op de eerste plaats Hans Pickhard. Hans is wel in de zaal, maar kan vanwege zijn gezondheid hier niet naar voren komen. Hans heeft de lay out van de boeken gedaan en de contacten met de drukker gehad. Hans heeft van meer dan 600 pagina’s een voor een bekeken hoe de opmaak van die pagina moest zijn, een foto wat grote of wat kleiner, teksten die wel of niet kunnen doorlopen naar een volgende pagina. Hans heeft ook de eindredactie van de foto’s gedaan, van bijna 1400 foto’s. Donkerder maken, lichter maken, foto’s recht zetten. Foto’s weer heel maken. Wilma de Jong had een prachtige foto van haar vader als bakkersjongen, meer stuk dan heel. Maar de foto staat prachtig in de boeken. En foto’s bewerken. Iemand leverde een foto aan maar wilde dat zijn ex-vrouw er niet op stond. Geen probleem voor Hans. Een familie had een foto van een gouden bruiloft van de ouders met een onbekend persoon precies tussen het gouden bruidspaar. Het bleek een kortstondig vriendje te zijn van een van de dochters. Mooi, wegknippen, geen enkel probleem. Hans Pickhard en ik zijn sinds vorig jaar laatste weekend van augustus tot aan eind juni dit jaar elk weekend bij elkaar geweest, soms 2 uur, maar vaker 4 of 5 uur om samen de eindredactie per hoofdstuk te doen. En dan ging ik in mijn flatje weer verder met de tekst, en Hans ging thuis verder met de foto’s. Hans heeft het laatste jaar zeker 80 uur in de week in de boeken gestopt. Hans Pickhard, dank je wel, blijf rustig zitten, je krijgt een geweldig en warm applaus.

Dan wil vragen of Frank Scheffers nog even naar voren komt. Frank is al zeker 25 jaar bezig met onderzoek naar families, waar ze woonden, hun stamreeks en hun beroepen. In het boek “Over d’n Biezenmortel van 1993” heeft Frank al een uitvoerig hoofdstuk geschreven over alle boerderijen van Biezenmortel en hun bewoners. Frank heeft het initiatief genomen voor de werkgroep genealogie. Frank, zonder jou zouden er de familieboeken niet zijn geweest, niet een beetje niet, maar helemaal niet. Dank je wel. Blijf nog even staan.

Dan wil ik vragen of Bert van Asten en Riet Heesels – Felen naar voren komen. Dames en heren, Bert en Riet gaan al ik weet niet hoe lang, al heel veel jaren, elke woensdagmorgen naar het archief in den Bosch, voor onderzoek naar stambomen en kwartierstaten. In de beide familieboeken staat bij elke familie de kwartierstaat, 5 generaties oud en uitgewerkt voor zowel vaders kant als moeders kant. Daarmee ontstaat ook een beeld over hoe familie met elkaar verwant zijn. Het is uiterst waardevol brononderzoek, en je moet het maar willen doen, elke week weer. Bert en Riet, vandaag ook een geweldig woord van dank aan jullie.

Dan mag Kees van den Bersselaar zoals afgesproken blijven zitten, maar Annie van Roessel – Kolen wil ik graag naar voren vragen. Beste mensen, in de boeken staan bijna 1400 foto’s. Ik weet zeker dat u daar zeer van gaat genieten. Ik heb al verteld dat dit keer meer dan de helft van de foto’s afkomstig is van de 38 families en nog nooit eerder gepubliceerd zijn. Al de andere foto’s komen uit de collecties van Kees van den Bersselaar en Annie van Roessel – Kolen en tegenwoordig ook uit een eigen collectie van het heemcentrum en de collecties van onder andere Jan Denissen en Hans Pickhard. Met Wiki Udenhout komen vele foto’s ook op internet en dan kan iedereen de foto’s downloaden en dan worden de foto’s blijkbaar van iedereen. Het is goed om vandaag op te merken dat van al die foto’s die blijkbaar van niemand meer zijn de meeste foto’s van origine afkomstig zijn uit de collecties van Kees van den Bersselaar en Annie van Roessel – Kolen. Kees en Annie, niet iedereen wil op deze manier een fotocollectie beschikbaar stellen. Het is echt geweldig dat jullie dit wel doen. Dank je wel.

Tot slot wil ik vragen of ook Lia Clement Verhoeven naar voren komt. Want, beste mensen, Lia is van de organisatie. Lia regelt een avond als deze, de uitnodigingen, de resreveringen van de boeken, de verkoop van de boeken en noem maar op. De laatste weken kreeg Lia meer dan 100 mailtjes per dag en ook dat is niet vanzelfsprekend. Lia, dank je wel.

We hebben voor jullie een extra kleinigheid, een wijncadeau. Een pakket van drie flessen wijn. De drie flessen wijn zijn de waarde niet, maar ze hebben alle drie een etiket, een met de afbeelding van het familieboek deel 1, een met de afbeelding van het familieboek deel 2 en een met een tekst: 50 jaar Heemcentrum ’t Schoor. Frans en ik gaan jullie die geven en natuurlijk van de zaal voor jullie een extra applaus.

Felicitatie

Een felicitatie namens vele Unentse families Voor de voorzitter zo meteen gaat afsluiten, wil ik nog graag een felicitatie uitspreken aan het jubilerende heemcentrum ’t Schoor en ik doe dat graag ook namens heel veel dorpsgenoten, namens

• Piet van Graard Kee Graarte
• Kees van Jan van Betjes
• Kees van Truikes
• Jan van Martientje Miekes
• Jan van Hannesse
• Marie van Hein de Putter
• Willem van de rooie Hermus
• Janus van Driekskes
• Pieter van Jôsjes
• Jan van Joan van Kubke Neijkes
• Jan van Hannes van Jaon van Sein van Josjes,
• Jaones van Jannes Miekes,
• Jaones van Hendrikke
• Knilles Jantjes
• Bart van Peere
• Willeke Peetere
• Frans van Graarte, Frans van Keese en Frans van Nolle
• Allemaal Udenhoutse mensen
• Die u het allerbeste wensen!

• Felicitaties en de hartelijkste gelukwensen
• Komen uit het hele dorp, uit alle buurtschappen en van alle mensen
• Van het Boerenverdriet, de Kuil, de Hemeltjes en ‘t Klestok
• Het Hoog Schoor, d’n Duin, de Zandkant, ‘t Endeke en de Rotte Sok
• Het Winkels gat, het Hooghout, Scheurenhoef en Brobbershoek
• Van d’n Ouwe Meulen, de Zeshoeven, den Brem en het Haores Broek
• Van Ome Jaones Spie, de drie Uitersten, de Roomepap en den Del
• Klein Duitsland, de Bus, den Bol, den Draai, den Dreef, het Paradijs en de Hel

• Meneer de voorzitter, beste medewerkers van ’t Schoor
• Ga nog heel lang met uw werk door
• Met verzamelen en documenteren
• Met rondleiden en archiveren
• Met het schrijven van mooie boeken
• Kwartierstaten en stambomen zoeken
• Met Wiki Udenhout, Monumentendag
• En nog heel veel Sprokkels als het mag

Van harte gefeliciteerd!

Ik dank u voor uw aandacht.