Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.

Luijk, Simon Leendert van

Simon Leendert van Luijk
Simon Leendert van Luijk.jpg
Volledige namen Simon Leendert van Luijk
Geboortedatum 16-07-1917
Geboorteplaats Tholen
Adres B 143 (Kleine Hoef)
Woonplaats Hilvarenbeek
Burgerlijke staat Gehuwd
Naam echtgeno(o)t(e) Pieternella Johanna Haeck
Beroep Boomkweker
Overlijdensdatum 29-10-1944
Plaats van overlijden Tilburg / Hilvarenbeek

Geef de oorlog een gezicht!

Kun jij ons helpen met het schrijven van het levensverhaal van deze persoon?

Hoewel het meer dan 75 jaar geleden is dat er een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog blijft het belangrijk de slachtoffers te herdenken. We willen door hun verhaal te vertellen de slachtoffers eren en de herinnering levend houden

Alle Tilburgse oorlogsslachtoffers zijn opgenomen in de Wiki Midden-Brabant en we streven er naar van ieder een levensbeschrijving en foto op te nemen.

Helaas hebben we van sommigen maar beperkte of soms helemaal geen informatie. We hebben jouw hulp nodig deze levensverhalen vast te leggen door ontbrekende informatie aan te vullen met verhalen of foto’s. We ontvangen je reactie graag via info@regionaalarchieftilburg.nl o.v.v. Wiki Oorlogsslachtoffers.


Luijk, Simon Leendert van (geb. Tholen 16-07-1917, gest. 29-10-1944 Tilburg/Hilvarenbeek), boomkweker. Zoon van Adriaan Marinus van Luijk (1888-1950), visser, en Johanna Cornelia Schot (1888-1927). Op 30-6-1944 trouwt hij met Pieternella 'Nel' Johanna Haeck (1919 - 1988). Uit dit huwelijk worden geen kinderen geboren. Van Luijk overlijdt op 29-10-1944 door een ontplofte landmijn.

De appelpluk, Tholen
Simonvanluijk fruit 3.jpg
vlnr. Simon van Luijk, Kees Bout, Kees van den Berge. Privécollectie A.P. Schot-van Luijk

Achtergrond en jeugd

Simon Leendert van Luijk wordt op 16 juli 1917 geboren in het Zeeuwse Tholen als zoon van Adriaan ‘Arjaan’ van Luijk en Johanna Schot. Simon is vernoemd naar zijn overleden broertje Simon Leendert (15-9-1913 – 29-9-1913) én zijn opa van moederskant, Simon Leendert Schot. Simon heeft nog een oudere zus, Tannetje, en broer, Cornelis ‘Kees’. In 1922 wordt broertje Jo (Johannes Adriaan) geboren. Simons vader Arjaan verdient de kost in de visserij. Hij werkt bij oesterkweker Van Dort in Bergen op Zoom én als zelfstandig botvisser, samen met zijn oudste zoon Kees. Op 31 juli 1927, na een lang ziekbed, overlijdt Simons moeder Johanna. Hij is dan elf jaar oud. Na de dood van hun moeder neemt Tannetje de huishouding over, Kees en Simon blijven thuis wonen. De jongste telg, Jo, wordt bij een oom en tante ondergebracht.

Simon en Kees hobbyen in de duivensport. Beiden zijn lid van vereniging 'De trouwe duif'; hun duiven doen regelmatig mee aan wedstrijdvluchten. Simon volgt de openbare lagere school in Tholen. Vervolgens gaat hij werken bij boomkwekerij Van den Berge, aan de Postweg in Tholen. Bij Van den Berge leert Simon het vak van fruit- en boomkweker. Na enige jaren wordt hij ook uitgezonden naar andere bedrijven voor onderhoud of aanleg van boomgaarden. Tijdens de mobilisatie in 1939 woont en werkt Van Luijk korte tijd bij Stichting Vrederust in Bergen op Zoom als leerling-verpleger. Op 18 april 1940 woont Van Luijk weer thuis in Tholen en gaat aan de slag bij boomkweker Van den Berge.

De onderwaterzetting van Tholen, 1944
71260.jpg
Inundaties Zeeland - Tholen. Scherpenisse inundatie 1944, Molenstraat. Collectie NIOD
Trouwfoto, 30-6-1944
Trouwfoto simon en nel (mj).jpeg
Privécollectie A.P. Schot-van Luijk

Evacuatie en inundatie van Tholen

Op 15 februari 1944 krijgen de burgemeesters van het eiland Tholen het bevel dat alle inwoners moeten evacueren, omdat het eiland onder water gezet wordt. Uiterlijk 5 maart moet het hele eiland leeg zijn. Dagenlang trekken mensen uit Tholen, op zoek naar een veilige bestemming elders. Op 20 februari wordt de eerste sluis al open gezet. Omdat de Duitsers vinden dat de inundatie niet snel genoeg gaat, vorderden zij mannen om de dijken door te graven. Op 1 april staat vrijwel het hele eiland onder water. De stad Tholen hoefde – binnen de wallen- niet ontruimd te worden.

Landgoed Gorp en Rovert

Voor de boomkwekerij waar Van Luijk werkt betekent de inundatie het einde, tenzij al het kweekmateriaal naar elders verplaatst wordt. Van den Berge zoekt naar mogelijkheden om zijn bomen te verplaatsen. Hij komt terecht bij de Hilvarenbeekse textielfabrikant Eduard van Puijenbroek, die grond beschikbaar heeft. Voorwaarde is wel dat er vakbekwaam personeel meekomt. Van Luijk en zijn collega Kees Bout rooien de bomen in Tholen, vertrekken naar Hilvarenbeek, planten het uit Tholen meegebrachte materiaal op landgoed Gorp en Rovert en leggen daar een nieuwe kwekerij aan.

Op 30 juni 1944 trouwt Van Luijk in Tholen met de uit Bruinisse (Schouwen-Duiveland) afkomstige Pieternella 'Nel' Haeck. Zij hebben elkaar leren kennen toen de familie Haeck – als gevolg van de inundatie- vanuit Bruinisse naar Tholen kwam. Na het huwelijk verhuizen zij naar landgoed Gorp en Rovert, waar zij boerderij 'Kleine hoef’ 143b (nu Gorp 5) betrekken. Van Luijk werkt op de boomkwekerij, zijn echtgenote bij de familie Van Puijenbroek.

De bevrijding

Simon en Nel, 1944
Simonvanluijk 5.jpg
Simon en Nel met kennissen voor hun huis 'Kleine Hoef'. Privécollectie A.P. Schot-van Luijk

Op 4 oktober 1944 wordt Hilvarenbeek bevrijd. Vooralsnog is de bevrijding beperkt tot het zuidelijke deel van de gemeente, het noordelijke deel is nog in handen van de Duitsers. Het centrum van Hilvarenbeek wordt door de Engelsen afgezet met prikkeldraadversperringen. Het Duitse leger verschanst zich in de bossen ten noorden van Hilvarenbeek, tussen het dorp en de Duitse linies leggen ze mijnenvelden aan. Boerderijen die in de weg staan worden in brand gestoken. De Duitse versterkingen maken deel uit van een plan om Tilburg te verdedigen. Vanuit het Tilburgse Leijpark en Broekhoven beschieten de Duitsers Hilvarenbeek. Dit resulteert in doden, gewonden en flinke schade aan gebouwen en vee. Door de artilleriebeschietingen wordt het voor de Hilvarenbeekse bevolking te gevaarlijk; zo veel mogelijk mensen worden geëvacueerd. Ook het echtpaar Van Luijk zoekt een veilig onderkomen in Goirle, bij de familie Van Puijenbroek, eerst in de textielfabriek en later in Huize Anna.

Een ontplofte landmijn

Goirle wordt op 27 oktober 1944 bevrijd. Enkele dagen later gaat Van Luijk, samen met een buurman, naar zijn woning in Hilvarenbeek om te kijken wat er nog over is van de boerderij. Wanneer hij op een loopplank stapt, ontploft een landmijn die daaronder ligt. Van Luijks been wordt tot onder de knie verbrijzeld. Hij ligt daar meer dan een uur, voordat Eduard van Puijenbroek hem - samen met iemand anders- kan weghalen.[1] Met een handwagen van het Rode Kruis wordt Van Luijk naar het ziekenhuis in Tilburg gebracht. Bij aankomst blijkt dat hij is overleden.

Simon thuis aan tafel, 1944
Simonvanluijk 4.jpg
Privécollectie A.P. Schot-van Luijk

Van Luijk wordt begraven op de Protestantse Begraafplaats Vredehof te Tilburg. Behalve zijn echtgenote, is er geen familie aanwezig. Van Luijks familie verkeert nog in onwetendheid over wat er met Simon is gebeurd. Op 30 oktober wordt Tholen bevrijd. Aan de dagen daaraan voorafgaand wordt er flink gevochten; er is geen enkele verbinding mogelijk. Pas dagen na de bevrijding wordt de familie Van Luijk ingelicht.

Herinneringszuil
Simon.jpg
Herinneringszuil Van Luik bij het graf van zijn echtgenote, Algemene Begraafplaats Tholen. Fotograaf onbekend

Zijn broer Johan schrijft daarover: Met mijn vader zijn we de volgende dag vroeg met de fiets naar Tilburg gereden, aangekomen bij de fam. Van Puijenbroek, waar ook Nel verbleef, kregen we het relaas te horen. We zaten daar met tranen van verdriet, maar de gedacht dat het misschien een verkeerd bericht geweest was werd in de grond geslagen. Simon was toen tien dagen eerder al ter aarde besteld. Vol van verdriet zijn we dezelfde dag samen weer terug gereden om ook in Tholen aan de familie de droeve boodschap te vertellen.[2]

Na de begrafenis

Na het overlijden van haar echtgenoot werkt Nel nog een jaar bij de familie Van Puijenbroek. Op 6 september 1945 vertrekt ze naar Tholen, om te gaan helpen bij haar schoonzus Tannetje en zwager Jan, waar net een tweeling is geboren. In juni 1946 verhuist zij naar haar geboorteplaats Bruinisse. Nel hertrouwt op 8 februari 1948 met Cornelis 'Kees' Marinus van Luijk, de oudere broer van haar overleden echtgenoot. Uit dit huwelijk worden twee kinderen geboren.


Met dank aan W. Blaas, A. van Luijk en J. Pasveer, J. van Gils

Bronnen en literatuur

Externe links

Noten

  1. Wally Blaas, Simon Leendert van Luijk, slachtoffer WOII (2012), p. 20
  2. Wally Blaas, Simon Leendert van Luijk, slachtoffer WOII (2012), p. 21