Leermakers, Petrus Antonius
| Piet Leermakers | ||
| ||
| Volledige namen | Petrus Antonius Leermakers | |
| Geboortedatum | 10-08-1901 | |
| Geboorteplaats | Helvoirt | |
| Burgerlijke staat | Gehuwd | |
| Naam echtgeno(o)t(e) | Johanna van Gestel | |
| Beroep | Veeverloskundige | |
| Overlijdensdatum | 07-09-1944 | |
| Plaats van overlijden | Biest-Houtakker (Hilvarenbeek) | |
Leermakers, Petrus Antonius(geb. Helvoirt 10-08-1901 - gest. 07-09-1944 Biest-Houtakker), veeverloskundige. Zoon van Antonius Leermakers en Clasina Bergmans. In 1928 trouwde hij met Johanna van gestel. Uit dit huwelijk werden acht kinderen geboren. Leermakers werd op 7-9-1944 door de Grüne Polizei doodgeschoten.
Achtergrond
Piet wordt geboren op 10 augustus 1901 in Helvoirt als zoon van Antonius leermakers en zijn echtgenote Clasina Bergmans. In 1928 trouwt hij met Johanna van Gestel. Leermakers woont met zijn vrouw en acht kinderen in Biest-Houtakker. Daar werkt hij als dierenverloskundige. Dankzij zijn beroep heeft hij veel contacten met de boeren in de omgeving en mag hij tijdens de Duitse bezettingsjaren in de omgeving vrij rondreizen. Zodoende doet hij waardevolle contacten op en weet hij welke boeren betrouwbaar zijn of niet.
In het verzet
Leermakers gaat al snel een centrale rol spelen in de hulpverlening aan onderduikers die vanuit de steden het Brabantse buitengebied opzoeken. Via Piet en zijn buurman Pieter van Gestel worden ze naar adressen in Biest-Houtakker, Diessen, Hilvarenbeek, Moergestel, Oisterwijk en Oost-, West- en Middelbeers gebracht. Piet onderhoudt daarnaast contacten met het verzet in Hilvarenbeek, waar Eugène van der Heijden met marechaussee Karst Smit een pilotenhulplijn heeft opgezet. Dit stelt Piet in staat om ook neergestorte piloten en joden over de grens te brengen.
Op 6 september 1944 vindt er bij Piet thuis een bijeenkomst plaats met enkele onderduikers. Samen maken ze plannen om de naderende geallieerden te ondersteunen door wapens te verzamelen en de Duitse stellingen in kaart te brengen. Een van de aanwezigen is de Wageningse student Jan van Dongen die een jaar eerder ontsnapte toen de Duitsers de pilotenhulplijn in Hilvarenbeek hadden opgerold. Sindsdien zit hij ondergedoken in Biest-Houtakker.
Verraad
Iemand uit de wereld van het verzet verraadt Piet en Jan. Vroeg op de volgende ochtend stopt er een Duitse overvalwagen van de Grüne Polizei voor het huis van de familie Leermakers. Piet en Jan proberen via een raam aan de achterzijde te ontsnappen, maar worden in de tuin achter het huis koelbloedig en zonder proces doodgeschoten. Piet laat een weduwe met acht jonge kinderen achter. Voor hen is de ellende dan nog niet voorbij, want kort daarna steken Duitse militairen hun huis met enkele andere boerderijen in brand, omdat ze het zicht belemmeren. Het huis wordt na de oorlog weer opgebouwd, ditmaal met een gevelsteen die aan Piet en Jan herinnert. De daders van de moorden zijn nooit gestraft, hoewel er zowel in Nederland als later in Duitsland wel onderzoek is gedaan. Leermakers is begraven op de r.k. begraafplaats in Biest-Houtakker.
Op 12 februari 1946 wordt Piet postuum een Britse onderscheiding uitgereikt als blijk van erkenning voor zijn geboden hulp aan geallieerde piloten. In 1982 wordt in Biest-Houtakker een straat naar hem vernoemd.