Klein Seminarie Udenhout
Het dagelijkse straatbeeld in Udenhout van 1942 tot eind 1944 was niet alleen door de aanwezigheid van Duitse soldaten anders dan gewoon. De aanwezigheid van seminaristen in Udenhout, een dorp zonder seminarie, was opvallend. Dat kwam, doordat op Goede Vrijdag 21 april 1942 de Duitse bezetters het kleinseminarie “Beekvliet” te Sint-Michielsgestel vorderden. Zij richtten het in als interneringskamp voor Nederlandse gijzelaars. Omdat het er niet naar uitzag, dat de studenten op korte termijn konden terugkeren, zocht men een tijdelijk onderkomen elders in het bisdom. Naast Eersel, Erp en Son kreeg ook Udenhout twee klassen toegewezen. Men besloot op 4 mei 1942 om het patronaat en de Pauluszaal in te richten voor de Etymologie- (derde klas) en de Syntaxisstudenten (vierde klas) van Beekvliet, in totaal ongeveer 70 studenten. Daarbij kreeg de Pauluszaal een bestemming als studiezaal en twee klaslokalen en het grote patronaatsgebouw werd slaapzaal. De vijf professoren vonden gastvrij onderdak op de (gelukkig grote) pastorie bij pastoor Van Welie en kapelaan Moeskops. Op 16 mei 1942 meldde pastoor Van Welie aan het bisdom dat 5 à 6 professoren van het verplaatste kleinseminarie op de pastorie zouden slapen en eten. Hij liet de pastorie aanpassen, zodat de professoren op de bovenverdieping konden wonen. Op 19 mei 1942 kwamen de eerste studenten in Udenhout aan. De Duitsers in Udenhout wilden de Pauluszaal gebruiken als bioscoopzaal. Hoewel dat aanvankelijk niet lukte vorderden ze op 7 augustus 1944 het Patronaatsgebouw en een week later de Pauluszaal. De seminaristen werden ondergebracht in Huize Vincentius.