Jan van Beurden
Wennen aan de aard van de werkzaamheden
De eerste weken op Huize Assisië had Jan van Beurden goed weg kunnen lopen. Als metselaar bij Pieterke de Golse was hij gewend een hoeveel stenen te metselen en dat gaf ’s avonds een goed gevoel. Op Assisië overheerste het ad hoc reparatiewerk. Je kon je ’s morgens wel iets voornemen, maar de kans was klein dat je dat die dag ook werkelijk kon doen. Er kwamen altijd wel klussen tussendoor. Ook was het wennen met sommige broeders om te gaan. Broeder Matthias van Diessen was toezichthouder op de technische dienst. Eens had Jan van Beurden een nieuwe vloer gelegd. Broeder Matthias nam een knikker om te kijken of de vloer overal wel waterpas lag. Als de knikker ergens naar toe rolde en er bleef liggen, was daar blijkbaar de vloer wat lager. Een andere keer had de schilder een nieuwe ruit in een raam gezet. Broeder Mathias kwam langs en zei dat de ruit binnenstebuiten was geplaatst. De beste manier om er mee om te gaan was negeren.
Breder werkterrein
Met de jaren werd het werkterrein voor Jan van Beurden groter. Met het beleid de jongens van het terrein af te brengen naar huizen in het dorp met de intentie van maatschappelijke integratie waren er ook klussen op bijvoorbeeld ‘t Inverte in Loon op Zand en in de diverse huizen in Udenhout en Biezenmortel. Jan kwam elke veertien dagen op elke afdeling. Dan lagen de klusjes klaar. Tegelijkertijd zag Jan van Beurden met de jaren de leefomstandigheden van de jongens flink vooruitgaan. Met een eigen kamer kregen ze eindelijk een privéruimte, waar niet bij elk wissewasje iedereen meekeek. Overigens mochten de mensen van de technische dienst niet alle klusjes op de afdelingen doen. Schilderijen ophangen bijvoorbeeld. Dat mocht niet. Dat was niet repareren van iets wat stuk is. Werkzaamheden die het vaakst voorkwamen waren het ontstoppen van riolering en het plaatsen van nieuwe ruiten. Sommige jongens stopten met regelmaat kleding in het toilet. Andere jongens sloegen ruiten kapot. Er was een jongen die standaard elke dag zo’n veertig ruiten stuksloeg. Onontkoombaar.
====Bewoners betrokken bij de Technische Dienst" Er waren ook bewoners van Assisië actief bij de technische dienst als een soort therapie. Daar leerde je mee omgaan. Een keer had de schilder een bewoner aan het werk gezet om een raamkozijn te schuren. Toen Jan na enkele uren eens ging kijken zat er een heel gat in het kozijn. De bewoner had al die uren exact hetzelfde kleine stukje van het kozijn geschuurd. Een bewoner was technisch zeer begaafd. Hij maakte maquettes van het hoofdgebouw en van de kerk.