Honger als nooit tevoren 1741
De natuur zorgde voor vele hongerjaren. In 1723 mislukte de oogst. In 1739 was er hoog water “... hetgeen in veel dorpen van de Meijerij grote ellende veroorzaakte, wijl zij geheel onder water stonden, waardoor vele beesten verdronken, huizen wegspoelden en granen bedorven...”. In 1741 mislukte de oogst en “...was er honger als nooit tevoren”. Vreemdelingen, die de Meijerij bezochten, spraken onomwonden hun deernis uit over de verschrikkelijke armoede die er heerste. Het voedsel bestond uit aardappelen met een beetje olie en azijn, grof brood van dikwijls meer zemelen dan meel, want het koren werd opgevoerd aan het vee. En toch was het vee na de winter vaak zo verzwakt, dat het met de berrie naar het land gedragen moest worden. Mensen hadden geen geld voor een beetje brandstof voor de winter. Strenge winters werden zeer gevreesd.