Hertha

Willem van de Voort was een verwoed jager. Dat zat in de familie. Ook zijn broers Janus en Jan en andere familieleden hielden zich graag op met de jacht. Willem had een jachthond, zo’n bruingevlekte. Als Willem een fazant of konijn had geschoten, dan riep hij zijn hond “Hertha”. De hond zette de haren overeind en ging op zoek naar de fazant of het konijn. Toen de hond dood was, liet Willem, zoals dat vroeger vaker werd gedaan, van de huid van de hond een vest maken. En als daarna Willem “Hertha” riep, dan gingen de haren op z’n vest overeind staan.