Harrie van den Brand

Assisië

Harrie van den Brand

Harrie van den Brand kwam in 1944 als leerling-verpleger op Assisië. Hij vertelt over zijn werk: “Toen ik in dienst kwam moest ik intern. Dat was verplicht. Boven in het hoofdgebouw waren daarvoor een aantal chambrettes ingericht. We moesten leven met de regels die de broeders voorschreven. Zo moesten we in het weekend ’s avonds om half elf binnen zijn. Als we weleens te laat waren, slopen we op onze sokken naar onze kamer. Als we dan toch gesnapt werden, hadden we de broeder heel wat uit te leggen. Op mijn eerste werkdag moest ik om acht uur beginnen. Ik kreeg praktisch geen informatie en moest gelijk aan de slag. Alles was gericht op productie. Als de kinderen op de bedzalen vroeger moesten eten, gingen we met grote ketels met eten naar zo’n zaal. Het was toen echt voeren wat er gebeurde. De dag duurde tot ’s avonds een uur of zeven. Als we nachtdienst hadden moesten we wel honderd patiënten verbedden. We wisten overigens nooit wat we met ze moesten doen. We hebben zodoende wat afgewandeld met ze. In het begin gingen we eens per veertien dagen met een groep naar een badhuis; later werd dat eens per week.”