Gouden bruiloft

Sjef Hamers was tegelzetter en metselaar. Op z’n 65e in 1956 kon hij als één van de eersten met een officieel pensioen dankzij Drees. Op dinsdag met carnaval in 1969 zouden hij en zijn vrouw hun 50-jarig huwelijk vieren bij ’t Centrum. Ze zouden dit helemaal in carnavalssfeer doen. Eén groot feest. De avond tevoren had de harmonie bij het Centrum carnavalsbal. Zoon Wil speelde klarinet bij de harmonie en ging voor hij naar het Centrum ging nog even bij vader langs in de Zeshoevenstraat. Die zat zich al flink op te winden over de volgende dag en het feest en dat alles maar goed zou gaan. Een jaar tevoren had pastoor Prinsen al tegen hem gezegd: “als je je zo druk blijft maken over die dag dan haal je het niet eens.” De grote dag brak aan, Wil lag nog maar net een paar uur op z’n bed na het harmoniebal en om vijf uur komt Jo van Keulen aan de deur om te zeggen dat vader Sjef Hamers niet goed is geworden. “Dan is ie dood”, zegt Wil. “Ja, dan is ie dood”, zegt Jo van Keulen.