Goede Vrijdag

De vrijdag voor Pasen herinnert aan de kruisdood van Christus. Dan was er geen H.-Mis. Er was ’s middags om drie uur wel een kruisweg. ’s Avonds was er vaak ook nog een dienst voor de parochianen, die overdag niet konden. Bovendien was er de kruisverering. Iedereen ging dan voor in de kerk de voeten van het kruisbeeld kussen. Na elke kus veegde degene die het kruis vast hield met een doekje over de voeten, voordat de volgende kuste. Het is ook een tijd gebruikelijk geweest om een relikwie van het Heilig Kruis te vereren. In een rond zilveren doosje zaten enkele splinters van het Heilig Kruis. De priester hield het doosje vast met een daaronder bevestigde handgreep. De parochianen kusten de glasplaat en de priester maakte daarna met een wit doekje de glasplaat weer schoon voor de volgende vereerder. Mensen die niet naar de kerk konden, hielden ’s middags om drie uur even op met werken voor een kort gebed.