Frans van Puijenbroek

Dr. Franciscus (Frans) Johannes Maria van Puijenbroek (Tilburg 1924 - Eindhoven 2000) zat tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Tilburgse verzet. Nadien werd hij directeur van het arbeidsbureau in Boxtel en studeerde hij sociale wetenschappen aan de Katholieke Economische Hogeschool (Universiteit van Tilburg). In 1966 trad hij in dienst van de hogeschool, waar hij onder andere wetenschappelijk hoofdmedewerker in de vakgroep geschiedenis van de subfaculteit Sociaal-culturele wetenschappen was. In 1969 promoveerde hij op het sociaal-historisch proefschrift Onder de voet gelopen: Het ontstaan en het verdwijnen van een kleinnijverheid in Nederland na 1800: de Brabantse klompenmakerij. Van Puijenbroek was directeur van de Brabantse Kunst Stichting (BKS) en bekleedde tal van andere functies. Zo was hij voorzitter van de Stichting tot Behoud van Tilburgs Cultuurgoed, lid van de Tilburgse Monumentencommissie, voorzitter van de Stichting Historisch Boerderij Onderzoek en stafdocent aan de Akademie van Bouwkunst in Tilburg. Zijn voorliefde voor cultureel erfgoed kwam vooral tot uitdrukking in zijn directeurschap van het Nederlands Openluchtmuseum (1981-1989). Van Puijenbroek, een broer van Miet van Puijenbroek, was betrokken bij diverse historische publicaties over Tilburg, zoals Pronte Mensen: Leven in Tilburg van toen (1968), Eeuwen en Uren in de Hasseltse kapel (1972) en Tilburgse toonzettingen: 125 jaar gesubsidieerd muziekonderwijs, een sociaal-culturele verkenning (1994).