In 1977 waren Tilburg en Den Haag de eerste Nederlandse gemeenten die experimenteerden met een stedelijk fietsnetwerk. Dit kenmerkte zich door gemarkeerde en vrij liggende fietspaden, zo weinig mogelijk obstakels en fietsparkeerplaatsen. In Tilburg kwam er een oostwestelijke fietsverbinding vanaf de Bosscheweg langs de spoorlijn, via de Tivolistraat, de Tuinstraat, de Boomstraat en de Professor Cobbenhagenlaan naar de
Universiteit van Tilburg. Vanaf de Noordhoekring kwam er een noordelijke aftakking via de Gasthuisring, het
Wilhelminapark, het Smidspad en de Goirkestraat naar het Wagnerplein. Een zuidelijke aftakking ging vanaf de
Heuvel, via de Piusstraat en de Broekhovenseweg naar het
Sint Elisabeth Ziekenhuis. Later volgden aftakkingen met in totaal zes hoofdroutes. Door de herinrichting van de Tuinstraat en de aanleg van het
Pieter Vreedeplein verdween een deel van het oudste tracé binnen het fietspadenplan. Nu heeft Tilburg vele vrij liggende fietspaden, met als laatste toevoeging die langs de
Cityring. Dit netwerk is ook bekend als Sternet.
