Als onderwijzeres kwam
Elisa (Elise) Carolina Ferdinanda van Calcar-Schiotling (Amsterdam 1822 - Den Haag 1904) omstreeks 1845 in aanraking met de voormannen van Het Réveil. In 1853 trouwde zij met Herman van Calcar (1825-1905). In 1861 werd zij door minister Thorbecke benoemd tot inspectrice voor het bewaarschoolonderwijs. Zij streed in haar leven voor een betere maatschappelijke positie van de vrouw en had als levensdoel de verheffing van de vrouw en de verbetering van de opvoeding van het kind. Van Calcar trachtte dit te bereiken met vele publicaties en voordrachten. Enkele van haar werken zijn Rogman’s huisgezin (1848), Hermine (1850), Handleiding voor de bewaarschool (1865) en Frederik Fröbel (1879). In 1851 schreef zij het boek Tilburgsche mijmeringen, naar aanleiding van haar verblijf op de pastorie van
ds. Coos Schotel in de Heuvelstraat. Zij geeft daarin enkele treffende beschrijvingen over Tilburg.
