Dooren, Frans van

F.J.P. (Frans) van Dooren (1921-2004) was rector magnificus in het academisch jaar 1962-1963. Geboren in Weert, studeert hij psychologie in Nijmegen, waarna hij eerst werkzaam is bij het GITP, een psychologisch instituut met (op dat moment) vestigingen in Nijmegen en Tilburg. De Tilburgse hogeschool zoekt eind jaren veertig een opvolger van de naar Groningen vertrokken lector Jan Snijders. De Nijmeegse hoogleraar Theo Rutten, op dat moment minister van Onderwijs, kunsten en wetenschappen, schrijft in een aanbevelingsbrief: “De knapste en voor de toekomst meest belovende onder de beschikbare katholieke psychologen is m.i. ongetwijfeld Van Dooren.”

Subfaculteit psychologie

In 1950 wordt Van Dooren lector aan de hogeschool. Als hij in 1954 in Nijmegen bij Rutten tot doctor promoveert, wordt het Tilburgse lectoraat omgezet in een gewoon hoogleraarschap. De leeropdracht luidt Bedrijfspsychologie en sociale psychologie. Frans van Dooren was rector in het jaar dat het eerste gebouw op de campus werd geopend (foto), toen hoofdgebouw genoemd, later gebouw A en tenslotte Cobbenhagengebouw. Van Dooren liep aan het hoofd van een stoet met onder meer de toenmalige koningin Juliana, minister-president (en oud-hoogleraar) Jan de Quay en drie bisschoppen. Van Dooren staat mede aan de wieg van de in 1971 opgerichte subfaculteit psychologie. In 1986 gaat hij met emeritaat als hoogleraar Arbeids- en organisatiepsychologie. Titel van zijn afscheidsrede is ‘Versluierde kwaliteit van topmanagement’.

“Ik spreek alsof het gedrukt staat”

Frans van Dooren is eerder befaamd om zijn welsprekendheid dan om zijn wetenschappelijke publicaties. Zelf verontschuldigde hij zich graag met de opmerking: ‘Ik spreek alsof het gedrukt staat.’