Dekkers, Antonius Jacobus
| Antoon Dekkers | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Volledige namen | Antonius Jacobus | |
| Geboortedatum | 28-09-1918 | |
| Geboorteplaats | Princenhage | |
| Adres | Alphenseweg 3 | |
| Woonplaats | Gilze | |
| Burgerlijke staat | ongehuwd | |
| Beroep | Fabrieksarbeider | |
| Overlijdensdatum | 08-02-1945 | |
| Plaats van overlijden | Buchenwald (D) | |
| Bijzonderheden | overleden in concentratiekamp | |
Deze pagina is in bewerking.
Kun je het levensverhaal van dit oorlogsslachtoffer aanvullen? Of heb je een foto gevonden die we kunnen digitaliseren? Op de hoofdpagina van portaal Gilze en Rijen zie je hoe te reageren. Wij nemen graag contact met je op!
Dekkers, Antonius Jacobus (geboren Princenhage 28-09-1918 - gestorven Buchenwald (D) 08-02-1945), zoon van Petrus Cornelis Dekkers (geboren Princenhage 20-06-1880 - gestorven Gilze 09-11-1964) en Wilhelmina Jager (geboren Etten en Leur 24-02-1892 - gestorven Breda 20-01-1976). Het gezin Dekkers telde zeven kinderen (en één kind uit het eerste huwelijk van de vader).
Achtergrond
Antoon Dekkers werd geboren op 28-09-1918 in Princenhage. Hij was de zoon van Petrus Cornelis Dekkers en Wilhelmina Jager. De vader van Antoon Dekkers was weduwnaar toen hij op 14-08-1916 trouwde met zijn twaalf jaar jongere moeder en had één in leven gebleven kind uit zijn eerste huwelijk. Het gezin Dekkers telde zeven kinderen toen het op 30-10-1937 verhuisde van Princenhage naar Gilze. De familie vestigde zich aan de Alphenseweg 3. Vader Dekkers was in Princenhage tramconducteur en werd in Gilze tuinier en jager. Antoon Dekkers was fabrieksarbeider.
Gebeurtenis
Antoon Dekkers werd in april 1942 in Duitsland tewerkgesteld. Al vroeg in de oorlog werden aanvankelijk alleen Nederlandse werklozen verplicht om in Duitsland te gaan werken. Naarmate de oorlog vorderde en er steeds meer Duitsers als soldaten dienst moesten doen, waren er meer buitenlandse krachten nodig om de Duitse (oorlogs-) industrie, landbouw en transport gaande te houden. Dit had in Nederland tot gevolg dat op 7 mei 1943 bekend werd gemaakt dat álle mannen van 18 tot 35 jaar verplicht waren om zich te melden bij het arbeidsbureau voor de 'Arbeitseinsatz'. Veel mannen die aan een oproep geen gevolg gaven, gingen in onderduik. Zij die niet konden of wilden ontkomen aan het werk in de Duitse fabrieken mochten van tijd tot tijd met verlof naar huis. Velen keerden van dit verlof niet terug en doken uiteindelijk ook onder. Dat werd gezien als contactbreuk. Op weigeraars en contractbrekers werd jacht gemaakt door razzia's. Werd je opgepakt, dan volgden er represailles.
Uit documenten valt op te maken dat Antoon Dekkers van 15 april 1942 tot 15 september 1944 als dwangarbeider werkzaam was bij de staalproducent August Thyssen-Hütte AG in Duisburg. Hij werd op 15 september 1944 door de Staatspolizei (Stapo) in Duisburg gearresteerd. Probeerde hij daar aan zijn tewerkstelling te ontkomen, of was er een andere reden tot arrestatie? Nadat hij was opgepakt werd Antoon direct doorgestuurd naar het concentratiekamp Sachsenhausen. Hij kwam daar aan op 18 september en had het gevangenennummer 103775. Op zijn persoonskaart van het concentratiekamp kreeg Antoon de aanduiding 'politieke gevangene' mee.
Kamp Sachsenhausen
Het concentratiekamp Sachsenhausen lag op 35 km van Berlijn in de stad Oraniënburg. De gevangenen werden ingezet voor dwangarbeid. Bedrijven die gebruikmaakten van dwangarbeiders waren onder meer Siemens, Henschel-Werke Berlin, Daimler-Benz, IG Farben en AEG. Berucht was het werk in de steenfabriek in Oranienburg, waar enorme stenen werden gefabriceerd, bedoeld voor de bouwwerken van nazi-Duitsland. De omstandigheden waren er barbaars. Wie niet kon werken - bijvoorbeeld door ziekte - tekende daarmee zijn doodvonnis, aangezien arbeidsongeschiktheid veelal betekende dat men op de trein naar een vernietigingskamp gezet werd. In Sachsenhausen hebben in de oorlogsjaren in totaal 3.700 Nederlanders gevangen gezeten, voornamelijk om politieke redenen. 1.400 overleefden het niet. Het kamp was tevens opleidingscentrum voor SS-bewakers. Onder anderen de bewakers van Kamp Vught werden er opgeleid. Op 24 november 1944 werd Antoon Dekkers vanuit Sachsenhausen geëvacueerd en naar het concentratiekamp Buchenwald vervoerd. Hij kwam daar aan op 27 november en kreeg het gevangenennummer 98903.
Kamp Buchenwald
Het concentratiekamp Buchenwald lag in de bosrijke omgeving nabij de stad Weimar. De gevangenen van Buchenwald werden voornamelijk tewerkgesteld in de wapenindustrie. De omstandigheden waren er erbarmelijk. De gevangenen waren chronisch ondervoed, en ca. 10% van hen leed aan open tuberculose. Het kamp was vaak overvol en veel gevangenen moesten dan noodgedwongen in de open lucht of in tenten bivakkeren. Door het oprukken van het Rode Leger werden steeds meer gevangenen uit andere kampen naar Buchenwald geëvacueerd. Mogelijk is Antoon Dekkers om die reden ook van Sachsenhausen naar Buchenwald gebracht. Degenen die levend aankwamen waren op sterven na dood door uitputting, kou en honger. Buchenwald werd daarmee het grootste kamp, er verbleven in februari 1945 112.000 gevangenen, waarvan 25.000 vrouwen. Ongeveer een derde was Joods. De omstandigheden werden door de overbevolking steeds slechter, dagelijks stierven er tientallen mensen door ontberingen. Antoon stierf op 8 februari 1945. Hij was toen 26 jaar. Als doodoorzaak werd longtuberculose opgegeven. Op 9 februari werd hij gecremeerd in het speciaal daarvoor aangelegde crematorium op het kamp.
Externe links
Bronnen
- Nationaal Archief (arbeidsinzet - 1940-1945)
- Arolsen Archives Documents
- Wikipedia
- Heemkring Molenheide (beeldarchief, bidprentjes)
- Regionaal Archief Tilburg; Stadsarchief Breda (bevolkingsregisters)