De heerlijkheid Tilburg

De oudste schriftelijke vermelding van Tilburg staat in het Liber Aureus uit 1191, waarin de tekst van een akte is opgenomen die opgeschreven is op 21 mei 709. In die akte verkrijgt de bekende missionaris Willibrordus bezittingen in Alphen. De in de akte genoemde plaatsaanduiding “Actum publice Tilliburgis” is te lezen als: Deze akte is opgemaakt in de Tilburgen. Het gebied van de Tilburg omvatte zeer waarschijnlijk Tilburg, Oisterwijk, Goirle, Enschot, Berkel, Heukelom, Haaren, Helvoirt, Biezenmortel en Udenhout. Het is overigens onduidelijk of het hele gebied van de latere heerlijkheid Tilburg in 709 al een eenheid was. Hoe dan ook, in feite is de vermelding uit 709 het eerste schriftelijke bewijs dat in Midden-Brabant weer bewoning was met voldoende omvang om er een belangrijke akte te ondertekenen.