Ds.
Gillis (Coos) Dionysius Jacobus Schotel (Dordrecht 1807 – Leiden 1892) werd in 1835 predikant in Lage Zwaluwe en in 1841 te Chaam. In 1846 werd hij predikant van de Nederlands Hervormde Gemeente Tilburg. In 1835 trouwde hij met Catharina de Leeuw en het echtpaar kreeg drie zonen. Schotel raakte in Tilburg zeer bevriend met
koning Willem II. Toen de vorst overleed, schreef hij De dood des konings (1849). Als cultuurhistoricus schreef hij vele boeken, zoals Kerkelijk Dordrecht (1839-1845), Letter- en oudheidkundige avondstonden (1840), Tilburgsche avondstonden (1850), De Abdy van Rijnsburg (1851), Oude zeden en gebruiken in Nederland (1859), Geschiedenis der rederijkers in Nederland (1861-1862). Na zijn emeritaat in 1862 vertrok hij naar Leiden en voltooide daar het door A.J. van der Aa begonnen Biographisch woordenboek der Nederlanden (1852-1878). Verder schreef Schotel Het Oud-Hollandsch Huisgezin der 17de eeuw (1867) en Het maatschappelijk leven onzer voorouders (1868).
