Breuklijnen

Diep onder de grond van het Brabantse land bevinden zich twee breuklijnen, die parallel lopen in de richting zuidoost-noordwest. De oostelijke breuk bevindt zich ter hoogte van de Peel, en loopt onder andere bij Uden. De westelijke breuk ligt ter hoogte van Gilze-Rijen. Deze breuken zijn ontstaan door het uit elkaar drijven van de continenten Europa en Amerika en door de botsing tussen de continenten Afrika en Europa. Samen zorgden deze krachten ervoor, dat de aardkorst in de Brabantse ondergrond een beetje in elkaar gedrukt werd in noordwestelijke-zuidoostelijke richting. Die krachten duwden als het ware aardschotsen opzij en over elkaar heen, waardoor breuken ontstonden. Zo zijn er hoogteverschillen ontstaan. De gebieden buiten de twee genoemde breuken zijn omhooggestuwd (horsten) en het gebied erbinnen lag lager (slenk). Er waren tijden dat de slenk een groot binnenmeer was.