Borrel voor het paard

Joske Mathijssen was melkboer en had in de vijftiger jaren de route van de Kreitenmolenstraat en een deel van de Schoorstraat. De route eindigde in ’t Broek halverwege de Schoorstraat. Als Joske zijn werk had gedaan dan stopte hij even bij Boslust. Hij bestelde dan twee borrels. Hij dronk er zelf een op en vervolgens ging hij met de tweede borrel naar buiten, naar zijn paard, deed de bek van het paard open en gooide de borrel naar binnen. “Als ik een borrel heb verdiend”, zei Joske Mathijssen, “dan heeft mijn paard er ook een verdiend”.