Dr.
Barend Joseph Maria van Spaendonck (Tilburg 1896 – Tilburg 1967) promoveerde als jurist aan de Rijksuniversiteit Utrecht en was de oprichter van
Bureau van Spaendonck. Daarnaast bekleedde hij talrijke functies, voornamelijk als bestuurder. Zo was hij onder meer secretaris van de RK Werkgeversvereniging in het Diocees Den Bosch (1919-1962), secretaris van de Kamer van Koophandel en Fabrieken in Tilburg (1922-1962), secretaris van de RK Werkgeversvereniging in het Diocees Breda (1924-1962), secretaris van de RK Werkgeversvereniging Limburg (1924-1958), secretaris-penningmeester en bestuurslid van het Gemeenschappelijke Controle Instituut voor de Uitvoering der Ziektewet (1930-1960), secretaris van de Algemene Katholieke Werkgevers Vereniging (1946-1962), lid van de commissie Werkloosheidsverzekering (circa 1946-1950), lid van de Commissie Wachtgeld- en Werkloosheidsverzekering (1949), lid van de Sociaal-Economische Raad namens de werkgevers (1950-1962), lid van de Partijraad van de KVP (1954-1963), lid van de Programcommissie van de KVP (1954-1955), lid van het Economisch en Sociaal Comité van de EEG, de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de Gespecialiseerde Afdeling voor Sociale Vraagstukken (1958-1964) en lid van de Commissie Internationale Sociaal-Economische Aangelegenheden van de Sociaal-Economische Raad (1959-1964). Tevens had Van Spaendonck vele functies in brancheorganisaties van werkgevers en in de sferen van onderwijs en cultuur. In 1994 publiceerde G.C.P. Linssen het boek Van Spaendonck: een case-study naar bemiddelingsgedrag, een schets van de spilfunctie, die mr. dr. B.J.M. van Spaendonck (1896-1967) innam temidden van bedrijfsleven en overheid.
