Antonius van Delft

Antonius Henricus Josephus van Delft (Tilburg 1876 - Tilburg 1958) vertrok in 1899 naar Megen en studeerde aan het Bisschoppelijk Seminarie in Den Bosch. Vervolgens was hij kapelaan te Rosmalen, Lage Zwaluwe en Geldrop, en pastoor te Sint Anthonis (1927-1956). Hij publiceerde al in zijn seminarietijd gedichten. Later schreef hij bekende werken, zoals de sacramantsgedichten in de bundel Eucharistica (1909) en het succesvolle toneelstuk Saul en David: Bijbelsch drama in drie bedrijven (1914). In 1909 verscheen bij W. Bergmans (Drukkerij/Boekhandel Bergmans) Jaarkrans: Twaalf geestelijke liederen in de volkstoon. Deze teksten van Van Delft waren op muziek gezet door M.P. van Veghel O.Praem. Andere werken van Van Delft zijn onder meer De dorre boom: Evangelisch-Joodsch karakterspel (1914), de tweedelige Dante-verklaring (1920), Tarcisius: Eucharisrisch martelspel in 5 bedrijven (1922), Passiespel 1935: Op te voeren te Tegelen (1931), Apocalypsis van den H. Joannes (1936), Jeremias Hirtaeus, Jedidjah, Oda van Schin op Geul, Ruth en Ora et labora.