Angst voor Arbeitseinsatz in Udenhout
Udenhoutse jongens, die tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog bang waren te worden opgeroepen voor de Arbeitseinsatz, doken onder, soms wel een jaar. Het dorp kreeg te maken met onderduikers en vluchtelingen uit andere streken. Er waren ook Joodse onderduikers. Bij de familie Van Ingen in de Groenstraat waren op een gegeven moment de zonen ondergedoken, omdat ze anders naar Duitsland moesten. Als ze thuis waren, was er grote angst voor razzia's. Als er een razzia op komst was, dan kwam de heer Stein van Huize St.-Vincentius het bij de familie Van Ingen zeggen. Ook anderen werden dan verwittigd en zo kon het gebeuren dat ze met wel twintig personen de nacht doorbrachten in een oude bus die achter in de Aschotse steeg stond, in de volksmond ook wel Achterste Sticht genoemd (een zijweg van de Groenstraat). In Udenhout en Biezenmortel waren vele onderduikadressen. Uit haar archieven blijkt dat ook Huize Assisië zo'n adres was voor onderduikers van buiten Udenhout. J. de Valk, een medisch student uit Oisterwijk, zat ondergedoken en werd uit veiligheid 'dokter' genoemd. Medisch student G. Wessels uit Utrecht werd ook 'dokter' genoemd. Kort voor de bevrijding was Dr. W.de Kort, directeur van het arbeidsbureau te Tilburg en later fractieleider van de K.V.P. in de Tweede Kamer der Staten Generaal, ondergedoken op Assisië. Zijn schuilnaam was "Kapelaan de Jong". Kandidaatnotaris M.van Gurp zat ondergedoken bij zijn schoonvader, directeur Mols van de steenfabriek. Bij Pijnappels op 't Winkel zat een onderduiker, Meester Dis uit Den Bosch. Bij Bart van Peeren (Bertens) zaten onderduikers. Er waren er ook bij Bart en Jan van Iersel. Die bij Jan van Iersel was Gabriël Franken met de schuilnaam Pietje Duikelaar. In de boerderij van Marinus van de Pas aan de Oude Molen zaten twee deserteurs van het Duitse leger ondergedoken, Robert Wenman en Willibald Schnitzler.