62 Molenhoefstraat, Zeshoeven en Kuil

Zoals beschreven in 01 Herlaerbosch is aan de Molenhoefstraat is de hoeve Herlaerbosch aanzienlijk uitgebreid. Het vermoeden dat die hoeve zich ook uitstrekte over Berkels en Tilburgs grondgebied is nu bewezen door de nieuw ontdekte bronnen. Dat kleurt de kaart aan de kant van de Zeshoeven meer in. Aan diezelfde kant van de Molenhoefstraat liggen waarschijnlijk nog een of twee andere hoeven die nog niet helder naar voren komen uit de bronnen. Voor deze hoeven geldt net als voor Herlaerbosch dat ze aan beide zijden van de Molenhoefstraat liggen. Dat betekent dat de drie geïdentificeerde hoeven aan 37 De Kuil zich uitstrekten tot aan de Molenhoefstraat. Nog niet alle puzzelstukjes zijn gevonden, maar naar het zich laat aanzien lagen er ook percelen van deze hoeven in de Zeshoeven, langs de Molenhoefstraat.

Het blijkt ook dat de eerste 02 Tongerlose hoeve, zoals beschreven in hoofdstuk 2 en in de aanvulling hiervoor, is samengesteld uit percelen van verschillende andere hoeven waaronder ook de hoeve van Peter Peter Vannis, later Jan Molner: In het boek Kuil 1. Bij de verkoop van Herlaerbosch in 1448 worden de eigenaren van de aangrenzende hoeve langs de Molenhoefstraat genoemd: Arnold de Molner en Jan die Bont. Dat zou betekenen dat er twee hoeven lagen aan die zijde. De hoeve van Vannis / Molner zou logischerwijze gekoppeld kunnen worden aan de hoeve die in 1448 van Arnoldus de Molner is. Blijft er nog een hoeve over aan die zijde, die waarschijnlijk langs de straat lag. Verder onderzoek zal daar een helderder licht over moeten laten schijnen.

Aan de zuidzijde naast het Kuilpad lag een groot perceel wei en hei van 4 bunder dat in 1450 eigendom was van Dirk Rijkaart (de) Borchgreeff, o.a. eigenaar van een deel van de hoeven in De Mortel. In 1566 kwam dat perceel wei en hei in handen van Peter Mathijs Vuchts die op dat momoment een boerderij en landerijen bezat aan de zuidzijde van de Slimstraat en in de Zeshoeven. Dat perceel heet dan de cuijlen.